فراهم مى‌آورد و با آنان، مهربانى مى‌كرد تا به مدينه وارد شدند.[1]

8/ 7 عبور خاندان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله از كربلا

675. الملهوف: هنگامى كه زنان و خاندان امام حسين عليه السلام از شام باز گشتند و به عراق رسيدند. به راه‌نمايشان گفتند: «ما را از راه كربلا ببر». آنان به قتلگاه [شهدا] رسيدند و جابر بن عبد اللَّه انصارى- كه خدا رحمتش كند- و گروهى از بنى هاشم و مردانى از خاندان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را ديدند كه براى زيارت قبر حسين عليه السلام آمده بودند.

پس در يك زمان، در آن جا گرد آمدند و با گريه و اندوه و بر سر و صورت‌زنان، به هم رسيدند و مجلس‌هاى عزايى بر پا داشتند كه جگر را آتش مى‌زد. زنان حاضر در آن جا هم گِرد آمدند و چندين روز، همين گونه ماندند.[2]

[1] ر. ك: الملهوف: ص 225، مثير الأحزان: ص 107.

[2] چنان كه گذشت، مرحوم محدّث نورى مطرح كرده است كه:« راه شام به عراق، از خود شام، از راه حجازْ جدا مى‌شود و قدر مشترك ندارد» و مرحوم شهيد مطهرى هم اين سخن را تأييد نموده است؛ اما بررسى نقشه‌هاى فراهم آمده از گذرگاه‌هاى قديمى نشان مى‌دهد كه راه شام به عراق از طريق باديه، با راه شام به مدينه، حدود 147 كيلومتر، مسير مشترك دارند.