توضيحى در باره مقصود از اجازه دادن خدا براى كشته شدن امام حسين عليه السلام و ...

در برخى از روايات به نقل از امام حسين عليه السلام آمده كه ايشان، صبح عاشورا، ضمن دعوت كردن ياران خود به شكيبايى و مقاومت، فرمود:

إنَّ اللَّهَ عزّوجلّ قَد أذِنَ فى قَتلِكُمُ اليَومَ وقَتلى‌[1].

خداوند عزّوجلّ امروز به كشتن شدن شما و من، اجازه داد.

با ملاحظه اين گونه روايات، اين پرسش پيش مى‌آيد كه: مقصود از اذن الهى در كشته شدن امام عليه السلام و يارانش چيست؟

پاسخ، اين است كه اذن الهى، بر دو گونه است:

1. اذن تشريعى‌

بدين معنا كه در نظام قانون‌گذارى (تشريعى)، در مواردى، خداوند متعال، اجازه مى‌دهد كه انسان، كارى را انجام دهد، و در مواردى نيز اجازه نمى‌دهد.

بى‌ترديد، كشته شدن امام عليه السلام و يارانش، سرآمد محرّمات تشريعى الهى است. بنا بر اين، مقصود از «اذن» در رواياتى كه ملاحظه شد، قطعاً اذن تشريعى نيست.

2. اذن تكوينى‌

مقصود از اذن تكوينى، اين است كه تحقّق هر پديده در جهان، منوط به اجازه‌

[1] تاريخ الطبرى: ج 5 ص 418؛ الإرشاد: ج 2 ص 91.