نام کتاب : گزيده شهادت نامه امام حسين بر پايه منابع معتبر نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 1 صفحه : 291
تأمّلى در گزارشهاى مربوط به دستگيرى مسلم، پس از امان دادن به او
گزارشهايى
را كه حاكى از دستگيرى مسلم عليه السلام پس از امان دادن به او هستند، مىتوان به
سه دسته تقسيم كرد:
1.
گزارشى كه بيشتر منابع تاريخى نقل كردهاند كه: مسلم عليه السلام، پيشنهاد امان را
قاطعانه رد كرد و در پاسخ محمّد بن اشعث- كه اين پيشنهاد را مطرح كرد-، گفت:
وأيُّ
أمانٍ لِلغَدَرَةِ الفَجَرَةِ؟!
چه
اعتمادى به امان اهل نيرنگ و فجور هست؟!
سپس
با تمثّل به اشعار حُمران بن مالك خَثعَمى، خطاب به دشمنان حاضر در صحنه نبرد گفت:
أقْسَمْتُ
لا اقتَلُ إلّا حُرّا ....
سوگند
ياد كردهام كه جز به آزادگى، كشته نشوم.
سپس
به نبردْ ادامه داد، تا اين كه از پشتِ سر، مورد اصابت نيزه قرار گرفت و به زمين
افتاد و اسير شد.[1]
2.
گزارشى كه حاكى از آن است كه مسلم عليه السلام پس از درگيرى با دشمن و وارد شدن
جراحتهاى بسيار به او و زمينگير شدن، امان را پذيرفت.[2]
[1] سارَ[ الحُسَينُ عليه السلام] إلى زُبالَةَ وقَدِ استَكثَرَ مِنَ
الماءِ، وكانَ كُلَّما مَرَّ بِماءٍ اتّبَعَهُ مِنهُ قَومٌ، وبَعَثَ الحُسَينُ
عليه السلام أخاهُ مِنَ الرَّضاعَةِ- وهُوَ عَبدُ اللَّهِ بنُ يَقطُرَ- إلى
مُسلِمٍ قَبلَ أن يَعلَمَ أنَّهُ قُتِلَ، فَأَخَذَهُ الحُصَينُ بنُ تَميمٍ وبَعَثَ
بِهِ إلَى ابنِ زِيادٍ، فَأَمَرَ أن يُعلى بِهِ القَصرُ لِيَلعَنَ الحُسَينَ عليه
السلام، ويَنسِبَهُ وأباهُ إلَى الكَذِبِ.