2/ 3 پيشنهاد عُمَر بن على بن ابى طالب به امام عليه السلام‌[1]

93. الملهوف‌- به نقل از محمّد بن عمر-: از پدرم عمر بن على بن ابى طالب، شنيدم كه براى خويشانم (خاندان عقيل) چنين تعريف مى‌كرد: وقتى برادرم حسين عليه السلام از بيعت با يزيد در مدينه سر باز زد، نزد او رفتم و او را تنها يافتم. به وى گفتم:

جانم فدايت، اى ابا عبد اللَّه! برادرت حسن، از پدرش برايم نقل كرد كه ...

ديگر گريه امانم نداد و هِق هقِ گريه‌ام بلند شد.

او مرا در آغوش گرفت و فرمود: «برادرم گفت كه من كشته مى‌شوم؟».

گفتم: از اين بگذر، اى پسر پيامبر خدا [كه من توان گفتنش را ندارم‌]!

فرمود: «تو را به جان پدرت سوگند، آيا از كشته شدن من خبر داد؟».

گفتم: بله. پس چرا بيعت نمى‌كنى؟

فرمود: «پدرم به من خبر داد كه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله به وى از كشته شدن خودش و من‌

[1] يزيد بن مسعود بن خالد نَهشَلى، از بزرگان بصره بود. شرح حالى روشن از او يافت نشد؛ ليكن از اين نامه و تبليغى كه در ميان سران قبيله‌هاى بنى تميم و بنى سعد انجام داده و توصيفى كه از امام حسين عليه السلام كرده، به دست مى‌آيد كه داراى عقيده‌اى نيكو بوده است. امام حسين عليه السلام وقتى نامه او به دستش رسيد، برايش دعا كرد. او خود را آماده كرد كه نزد حسين عليه السلام برود؛ ولى خبر شهادت امام عليه السلام را شنيد و از اين جهت، بسيار ناراحت شد.