2/ 5 خبر دادن به فاطمه عليها السلام از شهادت او

11. فضل زيارة الحسين عليه السلام‌- به نقل از حسن بن زيد، از امام صادق، از پدرش عليهما السلام، از امّ سلمه-: پيامبر صلى اللَّه عليه و آله، فاطمه عليها السلام را از كشته شدن حسين عليه السلام باخبر كرد. فاطمه عليها السلام گريست. پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «اى فاطمه! صبر كن و تسليم باش».

گفت: صبر كردم و تسليم گشتم، اى پيامبر خدا! كشتن او كجا اتّفاق مى‌افتد؟

فرمود: «در سرزمينى به نام كربلا و دور از اهل و عشيره كشته مى‌شود و- اى فاطمه- گروهى او را زيارت مى‌كنند».[1]

2/ 6 خبر دادن به امّ سلمه از شهادت او

12. تاريخ دمشق‌- به نقل از داوود-: امّ سلمه گفت: حسين عليه السلام بر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در آمد و پيامبر خدا بى‌تاب شد. امّ سلمه گفت: اى پيامبر خدا! چه شده است؟

فرمود: «جبرئيل به من خبر داد كه اين پسرم كشته مى‌شود و خشم خدا بر كسى كه او را مى‌كشد، شدّت مى‌گيرد».[2]

13. الإرشاد- به نقل از امّ سلمه-: روزى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نشسته و حسين عليه السلام را در دامان خود نشانده بود كه اشك از چشمانش سرازير شد. گفتم: اى پيامبر خدا! چرا شما را گريان مى‌بينم، فدايت شوم؟

[1] فَلَمّا كانَ يَومُ سابِعِهِ‌[ أيِ الحُسَينِ عليه السلام‌] جاءَنِي النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه و آله فَقالَ: هَلُمِّي ابني ... ثُمَّ قالَ: يا أبا عَبدِ اللَّهِ، عَزيزٌ عَلَيَّ، ثُمَّ بَكى.

فَقُلتُ: بِأَبي أنتَ وامّي، فَعَلتَ في هذَا اليَومِ وفِي اليَومِ الأَوَّلِ! فَما هُوَ؟

فَقالَ: أبكي عَلَى ابني هذا، تَقتُلُهُ فِئَةٌ باغِيَةٌ كافِرَةٌ مِن بَني امَيَّةَ، لا أنالَهُمُ اللَّهُ شَفاعَتي يَومَ القِيامَةِ، يَقتُلُهُ رَجُلٌ يَثلِمُ الدّينَ، ويَكفُرُ بِاللَّهِ العَظيمِ! 34

( الأمالى، طوسى: ص 367 ح 781، بحار الأنوار: ج 44 ص 250 ح 1).

[2] لا يَزالُ أمرُ امَّتي قائِماً، حَتّى يَثلِمَهُ رَجُلٌ مِن بَني امَيَّةَ يُقالُ لَهُ يَزيدُ 35

( سير أعلام النبلاء: ج 4 ص 39، مسند أبى يعلى: ج 1 ص 399 ح 868).