4/ 18 گريه دوزخ‌

857. كامل الزيارات‌- به نقل از زراره، از امام صادق عليه السلام-: حسين عليه السلام جان داد و دوزخ، چنان صدايى كرد كه نزديك بود زمين در اثر آن بشكافد .... دوزخ براى حسين عليه السلام مى‌گريد و مرثيه‌سرايى مى‌كند و براى كشنده حسين عليه السلام زبانه مى‌كشد.[1]

4/ 19 گريه آسمان و زمين و همه چيز

858. كامل الزيارات‌- به نقل از ابو حمزه ثمالى، از امام صادق عليه السلام، در زيارت امام حسين عليه السلام-: پدر و مادرم فدايت، اى آقاى من! برايت مى‌گريم- اى برگزيده خدا و پسر برگزيده خدا- و سزاوار است كه بگريم، كه آسمان‌ها و زمين‌ها و كوه‌ها و درياها برايت مى‌گريند. پس اگر نگريم، چه عذرى براى آن دارم، در حالى كه حبيبِ پروردگارم، براى تو گريست و امامان- كه درودهاى خدا بر آنان باد- گريستند و هر چه پايين‌تر از سِدرةُ المنتهى‌[2] است تا خاك، برايت گريست و زارى كرد؟![3]

859. الكافى‌- به نقل از حسين بن ثُوَير، از امام صادق عليه السلام-: وقتى حسين عليه السلام در گذشت،

[1] تحف العقول: ص 325.

[2] مشكاة الأنوار: ص 127 ح 297.

[3] شايد همين دسته بودند كه سعد بن عبيده، در باره آنها مى‌گويد:[ روز عاشورا] بزرگان ما، روى تپّه ايستاده بودند، مى‌گريستند و مى‌گفتند:« خداوندا! يارى‌ات را فرو فرست». گفتم:« اى دشمنان خدا! چرا پايين نمى‌رويد و كمكش نمى‌كنيد؟!»( تاريخ الطبرى: ج 5 ص 392).