شده و بر پاى خود ايستاده است و به قدرى رشد كرده كه زارعان را به شگفتى وا مى‌دارد. اين براى آن است كه كافران را به خشم آورد؛ ولى خداوند به كسانى از آنها كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، وعده آمرزش و اجرى عظيم داده است».

آيه سوم، آيه 6 از سوره صف است. اين آيه مى‌گويد:

«وَ إِذْ قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يا بَنِي إِسْرائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جاءَهُمْ بِالْبَيِّناتِ قالُوا هذا سِحْرٌ مُبِينٌ‌.

و [به ياد آوريد] هنگامى را كه عيسى بن‌مريم گفت: «اى بنى اسرائيل! من فرستاده خدا به سوى شما هستم در حالى كه تصديق كننده كتابى كه قبل از من فرستاده شده‌ [تورات‌] مى‌باشم، و بشارت‌دهنده به رسولى كه بعد از من مى‌آيد و نام او احمد است». هنگامى كه او (احمد) با معجزات و دلايل روشن به سراغ آنان آمد، گفتند:

اين سحرى است آشكار».

گرچه آيه سوم به طور مشخص نمى‌گويد كه بشارت حضرت عيسى عليه السلام در مورد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در انجيل آن حضرت بوده است يا خير، با اين حال، روايات اسلامى در تفسير اين آيه، اين بشارت را از بشارات انجيل دانسته است. در حديثى آمده است كه اسم پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله در انجيل، «احمد» است.[1] اين حديث نشان مى‌دهد كه بشارت حضرت عيسى عليه السلام در مورد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در انجيل آمده است. گذشته از اين كه اناجيل موجود در عصر پيامبر صلى الله عليه و آله، در حقيقت، سيره قولى و عملى عيسى عليه السلام است كه ديگران (به نظر مسيحيان با تأييد روح القدس) پس از وى نگاشته‌اند و هرگز عين كتاب عيسى عليه السلام نبوده است.

صرف نظر از سنّت شفاهى بين اهل كتاب در زمان نزول قرآن كريم، كه اطلاع‌

[1]. كتاب من لا يحضره الفقيه: ج 4 ص 177 ح 5403.