وعده داد كه او را از گزند مردمان نگاه مى‌دارد؛[1] همچنين بنا بر روايتى صحيح، امام صادق عليه السلام موضوع ذكر نشدن نام اهل بيت را در قرآن به نماز تشبيه كرده كه موضوع نماز در قرآن آمده است، ولى كيفيت و كمّيت آن را پيامبر صلى الله عليه و آله بيان كرده است.[2] اين روايت نيز با روايات دال بر تحريف معارض است.[3]

روايات ناظر به تحريف معنوى: در برخى از روايات، لفظ تحريف آمده و مقصود از آن تحريف معنوى و تفسير به رأى است، نه تحريف لفظى؛[4] نظير روايت امام صادق عليه السلام كه فرمود:

اللَّهُمَّ العَنِ الّذينَ كَذَّبوا رُسُلَكَ وَ هَدَموا كَعبَتَكَ وَ حَرَّفوا كِتابَكَ.[5]

خداوندا، كسانى كه پيامبرانت را تكذيب، كعبه ات را ويران و كتابت را تحريف كرده‌اند، لعنت كن.

پيداست كه مقصود از تحريف در اين روايت، تحريف معنوى است، نه تحريف لفظى؛ زيرا اگر مقصود، تحريف لفظى و ظاهرى بود، مى‌بايست مقصود از تكذيب پيامبران، يا ويران كردن كعبه، تكذيب و ويران كردن ظاهرى كعبه باشد، در حالى كه تكذيب در امّت اسلامى جز به معناى معنوى آن تحقق نيافته، و كسى كعبه را ويران نكرده است؛ بلكه آن را از معنا و هوّيت واقعى‌اش عارى ساخته‌اند، چنان كه در روايات ديگر بدان تصريح شده است. گواه مدعا، روايتى ديگر از امام باقر عليه السلام خطاب به سعد الخير است كه در آن آمده است:

وَ كانَ مِن نَبذِهِمُ الكِتابَ أَن أَقاموا حُرُوفَه وَ حرَّفوا حُدودَهُ.[6]

آنان حروف و الفاظ قرآن را پاس داشتند، اما حدود آن را تحريف كردند.

[1]. البيان: ص 231.

[2]. الكافى: ج 1 ص 286.

[3]. ر. ك: البيان: ص 231.

[4]. البيان: ص 226- 228.

[5]. كامل الزيارات: ص 197؛ الخصال: ص 174؛ بحار الأنوار: ج 98 ص 150.

[6]. الكافى: ج 8 ص 53؛ البيان: ص 229.