كتاب خدا به تقسيم رفتارها به بد و خوب بسنده نشده است، بلكه در برخى آيات ديگر، مصاديق رفتارهاى بد نيز بيان شده است. براى مثال، مخالفت با فرمان الهى، هواپرستى، ظلم و ستم، تبعيت از شيطان، فساد و فحشا، قتل و خون‌ريزى و شرب خمر از جمله مصاديق رفتارهاى بَد هستند كه در آيات قرآن بدان‌ها تصريح شده است.[1]

2. گروه ديگرى از آيات قرآن كريم، بيانگر جايگاه رفيع انسان ميان موجودات و تكريم او توسط خداى متعال است. اين دسته از آيات، در صدد بيان حرمت نفس و احترام انسان است تا از اين راه او را به مراقبت از حرمت نفس و آبرويش تشويق كند و از تضييع منزلت والاى انسانى و حرمت نفسش با رفتارهاى زشت و ناپسند، برحذر دارد. از اين گروه هستند آياتى كه به تكريم انسان از سوى خدا،[2] تحسين ذات مقدّسش پس از آفرينش او[3] و دستور به فرشتگان براى سجده به آدم اشاره دارند.[4]

[1]. ر. ك: بقره: 120 و 145؛ رعد: 37( پيروى از هواى نفس)؛ نساء: 119؛ مريم: 44؛ فاطر: 6( پيروى از شيطان)؛ نساء: 14؛ احزاب: 36؛ جن: 14( مخالفت با خدا).

[2]. اسراء: 70: وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنِي آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى‌ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضِيلًا؛ ما فرزندان آدم را گرامى داشتيم و در خشكى و دريا سيرشان داديم و از چيزهاى پاكيزه روزى‌شان كرديم و بر بسيارى از آفريده‌هاى خويش آنان را برترى كامل داديم.

[3]. مؤمنون: 14: ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً فَكَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِينَ‌؛ آن گاه نطفه را خون بسته و خون بسته را تكه گوشت و تكه گوشت را به صورت استخوان‌هايى در آورديم و بر استخوان‌ها گوشت پوشانديم، پس از آن( با دميدن روح به آن) خلقتى ديگرش داديم، آفرين بر خدا كه بهترين آفرينندگان است.

[4]. بقره: 34 وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبى‌ وَ اسْتَكْبَرَ وَ كانَ مِنَ الْكافِرِينَ‌؛ و زمانى كه به فرشتگان فرمان داديم كه به آدم سجده كنيد، همه سجده كردند جز شيطان كه سرپيچى كرد و كبر ورزيده و از گروه كافران شد.