فصل اوّل: جذّابيت‌هاى ظاهرى‌

نخستين گام در ايجاد يا افزايش جاذبه، شناخت جذّابيت‌هاى ظاهرى و اهتمام در جهت تحصيل آنهاست. اگر چه جذّابيت‌هاى ظاهرى در مقايسه با آراستگى‌هاى باطنى و اخلاقى از نظر ارزشمندى، از درجه پايين‌ترى برخوردار است، امّا بى‌شك، بدون توجّه به ظاهر نمى‌توان محبوب دل ديگرى شد. جذّابيت‌هاى ظاهرى اگرچه مربوط به ظاهر است و به دست آوردن آن نيز چندان دشوار نيست و به راحتى قابل دستيابى است، امّا از درجه اهميت بالايى برخورداراست. اين دسته از عوامل، نخستين نوع عوامل تحريك‌كننده، علاقه‌آفرين و انگيزه‌ساز براى برقرارى رابطه در وجود ديگران به‌شمار مى‌رود. اهميت ظاهر آراسته، از آن روست كه در صورت فقدان آن، علاوه بر عدم ايجاد جاذبه، دافعه نيز ايجاد خواهد كرد. دافعه حاصل از ژوليدگى و نامرتّبى ظاهر انسان، باعث مى‌شود كه جاذبه‌هاى ريشه‌اى‌تر همچون زيبايى‌هاى اخلاقى و باطنى نيز مورد توجّه قرار نگيرند و انسان در برقرارى ارتباط با همنوعان خود، موفّقيت به دست نياورد. بنا بر اين، بدون برخوردارى از حدّاقل‌هايى در آراستگى‌هاى‌