فصل چهارم: برخى عوامل ديگر

در فصل‌هاى پيشين، عوامل ظاهرى، اخلاقى و رفتارىِ جاذبه‌آفرين را كه در جلب محبوبيت و ايجاد انگيزه برقرارى روابط پايدار و تحكيم روابط با دوستان و خويشاوندان تأثير مستقيم داشتند، بر اساس آنچه در متون قرآنى و روايى وارد شده است، بيان كرديم. در اين فصل، به برخى عوامل ديگر كه مى‌توانند نقش كليدى‌اى در ايجاد الفت و محبّت ايفا نمايند، خواهيم پرداخت. اين عوامل، عبارت‌اند از: ايمان و عمل صالح، همجوارى، تناسب جان‌ها و خواست و اراده خدا. در ادامه هر يك به اختصار، مورد بررسى قرار مى‌گيرد.

1. ايمان و عمل صالح‌

يكى از عوامل جاذبه‌آفرين كه منجر به جلب دوستى و انگيزه برقرارى ارتباط مى‌شود، ايمان و متجلّى كننده آن، يعنى عمل صالح است. خداى متعال بين قلب‌هاى مؤمنان، رأفت و رحمت مى‌آفريند. اين امر باعث مى‌شود كه مؤمنان بى آن كه يكديگر را بشناسند، محبّت قلبى و درونى‌