استحبابى، زمينه تحقّق اين كاركرد را فراهم كرده است. در متون اسلامى، والدين و فرزندان، افراد واجب النفقه معرفى شده‌اند؛ به اين معنا كه تأمين هزينه‌هاى زندگى فرزندان، در صورت نيازمندى، بر عهده پدر (يا جدّ پدرى) و با فقدان پدر، بر عهده مادر است و تأمين هزينه‌هاى زندگى در صورت نيازمندى بر عهده فرزندان است.[1] در اين باره، حتّى اجبار و الزام قانونى نيز پيش‌بينى شده است.[2]

5. انس و عاطفه‌

به باور بسيارى از جامعه‌شناسان، برآوردن نيازهاى عاطفى، مهم‌ترين كاركردى است كه مى‌تواند تدوام و استحكام خانواده را در جوامع صنعتى جديد تضمين كند. ارضاى عاطفى در محيطهاى شغلى يا آموزشى نيز كم و بيش يافت مى‌شود؛ امّا بيشتر افراد، رضايت‌بخش‌ترين روابط شخصى خود را با همسران، والدين، فرزندان يا ديگر بستگان مى‌يابند. معمولًا افراد، امنيت جسمى و روحى خود را در خانواده جستجو مى‌كنند و خانه را پناهگاهى از كشمكش‌ها و زد و خوردهاى دنياى بيرون‌

مى‌دانند. حتى بسيارى از كسانى كه به دليل نيافتن امنيت و خشنودى لازم به طلاق روى مى‌آورند، بار ديگر براى دستيابى به آن هدف، خانواده جديدى بنا مى‌نهند.[3]

خداوند متعال در قرآن كريم مى‌فرمايد:

وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ.[4]

و از نشانه‌هاى او اين كه از [نوع‌] خودتان همسرانى براى شما آفريد تا بدانها آرام گيريد، و ميانتان دوستى و رحمت نهاد. آرى، در اين [نعمت‌] براى مردمى كه مى‌انديشند، قطعاً نشانه‌هايى است.

[1]. ر. ك: الكافى، ج 4، ص 13؛ وسائل الشيعه، ج 21، ص 526، ح 27763. براى مطالعه بيشتر، ر. ك: وسائل الشيعة، ج 21، ص 509 به بعد« ابواب النفقات».

[2]. اسلام و جامعه‌شناسى خانواده، ص 83.

[3]. همان، ص 88.

[4]. سورة روم، آية 21.