سنّ ازدواج از نظر روان‌شناسان‌

دكتر على اصغر كيهان‌نيا در مورد ازدواج دختران چنين نظر مى‌دهد:

تحت هيچ شرايطى، دختران خود را تا قبل از هجده سالگى، به خانه بخت نفرستيد. تازه، اين در صورتى است كه براى ازدواج دخترشان خواستگار مناسبى داشته باشند وگرنه، در شرايط عادى، بهترين سن براى ازدواج دختران، پس از 22 سالگى است، مخصوصا دخترانى كه مشغول تحصيلات دانشگاهى هستند؛ ولى اگر دخترى، خواستگار مناسبى داشت و شما هم مايل بوديد كه زودتر، او را به خانه شوهر بفرستيد، حتما مى‌بايد از پيش، آموزش‌هاى لازم را به او بدهيد كه خيلى زود بچه‌دار نشود، تا وقتى بچه‌دار شد، از پختگى لازم براى اداره يك خانه همراه بچه برخوردار باشد.[1]

برنارد مك‌فادن،[2] در كتاب بلوغ و ازدواج، در اين‌باره چنين مى‌نويسد:

من قاطعانه و با تأكيد، اعتقاد به ازدواج‌هاى پيش‌رس دارم. به مجرّد اين‌كه يك جوان، وضع و حالت يك مرد را پيدا مى‌كند، بايد اقدام به ازدواج نمايد. انتخاب يك همسر، در اوّل جوانى، او را از بسيارى مشكلات نجات مى‌دهد و او را قادر خواهد ساخت كه خود را از بسيارى اغواها- كه غلبه بر آنها بسيار دشوار خواهد بود- برحذر دارد. به‌علاوه، زود ازدواج كردن، ايده‌آلى عالى است كه در يك دوره از زندگى هم كه شكل مى‌گيرند، برقرار خواهد كرد و مسئوليت‌هاى مربوط به آن را دارد. او تشنه مصاحبت كردن با كسى است كه مى‌تواند غرق محبّتش كند ....

لطفا به خاطر داشته باشيد كه با اظهار عقيده فوق، من نمى‌خواهم بگويم كه زود ازدواج كردن، بهترين كارهاست.

اگر يك مرد بتواند از شرورى كه اغلب با عزبيت و زندگى مجرّدى، همراه است، در امان باشد، اين موضوع، مصداق پيدا نخواهد كرد. چنانچه بشود از هرزگى‌ها

[1].« خواستگار خود را اين‌طور انتخاب كنيد»، مجله روزهاى زندگى، شماره 236، ص 36.

[2]..Bernard ,Makfadan