مى‌گويد يك‌صد و سيزده آيه «بسمله» در قرآن زيادى است. و بر نظر خود ادعاى اجماع مى‌كند[1]. به ابو حنيفه نسبت داده‌اند كه از خوض در اين مسئله خوددارى مى‌ورزيد و آن را امرى دشوار مى‌دانست؛ لذا سكوت را بهتر مى‌ديد[2] و حتى نفى آيه بودن «بسمله» ادعاى ابو حنيفه و تابعانش است‌[3]. اوزاعى‌[4] و دمياطى نيز به اين نظر تمايل دارند[5].

شوكانى و ديگران مى‌گويند: «... از اوزاعى، مالك، ابو حنيفه و داود به نقل از احمد روايت شده است كه «بسمله» آيه قرآن نيست نه در سوره حمد و نه در اوايل سور ديگر[6] ابو بكر رازى (ابن العربى) در احكام القرآن مى‌گويد: شافعى گمان كرده است كه «بسمله» جزو سوره‌ها مى‌باشد. و در اين ادعا و قول، كسى بر او سبقت نگرفته است؛ زيرا اختلاف ميان قدما بر سر آن بود كه آيا «بسمله» جزء سوره حمد است يا نه؟. ولى ديگر هيچ‌كس آن را جزو سوره‌هاى ديگر قرآن نمى‌دانست‌[7] همچنين عينى اعتقاد به آيه نبودن را از اين افراد نقل مى‌كند: اوزاعى، طبرى، احناف، ثورى، احمد، اسحاق و قول شافعى درباره آيه بودن «بسمله» مختلف است‌[8] و نيز آيه نبودن «بسمله» را از مالك و عده‌اى از حنفى‌ها و عده‌اى از حنابله نقل نموده است سپس استدلال طحاوى را بر آيه نبودن «بسمله» ذكر مى‌كند. علاقه‌مندان مى‌توانند مراجعه نمايند[9].

زيلعى تقريبا همين را مى‌گويد و اضافه مى‌كند: عده‌اى از پيروان احمد ادعا مى‌كنند عقيده احمد نيز چنين بوده است و از وى روايتى را در اين زمينه نقل مى‌كنند[10].

[1] الكشف عن وجوه القراءات السبع، ج 1، ص 13، 15، 16، 17، 22 و 23.

[2] التفسير الكبير، ج 1، ص 194.

[3] تفسير القرآن العظيم/ ابن كثير، ج 1، ص 16. التفسير الكبير، ج 1، ص 198. احكام القرآن/ جصاص، ج 1، ص 8 و 9. عمدة القارى، ج 5، ص 284 و البحر الرائق ج 1، ص 330.

[4] مجمع الانهر، ج 1، ص 93. التفسير الكبير، ج 1، ص 194. عمدة القارى، ج 5، ص 284. و منابع ديگر.

[5] السيرة الحلبية، ج 1، ص 248.

[6] نيل الاوطار، ج 2، ص 28.

[7] الجواهر النقى چاپ‌شده در حاشيه سنن بيهقى، ج 2، ص 40 و 41. السيرة الحلبية، ج 1، ص 248 احكام القرآن جصاص، ج 1، ص 9. و عمدة القارى، ج 5، ص 292.

[8] عمدة القارى، ج 5، ص 284.

[9] همان مدرك، ص 291 و 292.

[10] نصب الراية، ج 1، ص 327.