همچنين در سوره اعلى: صُحُفِ إِبْراهِيمَ خوانده است.
و در باقى موارد «ابراهيم» را با ياء به صورت معمول خوانده است[1].
14- آيه شريفه: يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ[2] ابو عمرو مىخواند: «يضعّف لها العذاب» به تشديد «عين» با ياء و نائب فاعل بودن عذاب. وى در توجيه قرائت خود مىگفت: تنها اين كلمه را با تشديد خواندهام آنهم بخاطر ما بعد آن: «ضعفين».
اما ابن عامر و ابن كثير: «نضعّف»- متكلم و معلوم- با نصب عذاب بنا بر مفعوليت و فاعل بودن «اللّه» قرائت مىكردند. نافع و اهل كوفه قرائت مىكردند:
15- ابو عمرو، ابن كثير، ابن عامر و ابو بكر قرائت مىكردند: «فناداها (من) تحتها الّا تحزنى»[4] يعنى كسى كه زير پاى مريم بود او را مورد خطاب قرار داد. و به تعبير ديگر عيسى مريم را مخاطب قرار داد. دليل اين قرائت، روايتى است منقول از ابى بن كعب كه گفت: كسى كه با مريم سخن گفت همان جنينى بود كه در شكم داشت.
اما ديگران: من تحتها- با كسر ميم و تاء- خواندهاند. يعنى جبرئيل مريم را مخاطب قرار داد. دليل اين قرائت روايت ابن عباس است كه گفت: «من تحتها» يعنى جبرئيل. و عيسى سخن نگفت تا وقتى كه مريم وى را به نزد قوم خود برد. و عيسى در آن هنگام آغاز به سخن كرد.
ديگران از جمله حسن بصرى گفتهاند: «من تحتها» يعنى عيسى مريم را مخاطب قرار داد. ليكن كسر «من» اعم از عيسى و جبرئيل است. و احتمال اين كه منادى عيسى باشد يا جبرئيل هر دو وجود دارد[5].
سخن آخرمان
كسى كه با دقت به تصفح كتب قرائات، خصوصا دو كتاب: حجة القراءات (حدود