پيش از اين آيات و پس از آنها، خداوند سبحان، برخوردارى از انواع نعمت‌هاى بهشت را به كسانى كه داراى ويژگى ياد شده هستند، وعده داده است. در احاديث نيز آثار و بركات فراوانى براى اطعام مستمندان آمده و حديثى كه در متن ملاحظه شد، يكى از آنهاست.

3. تهديد كسانى كه از اطعام نيازمندان امتناع مى‌ورزند. در آيات فراوانى، چنين افرادى مستوجب عذاب‌هاى دوزخ معرّفى شده اند.[1] از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نقل شده كه فرمود:

وَ الَّذى نَفسُ محمّدٍ بِيَدِهِ، لا يُؤمِنُ بى عَبدٌ يَبِيتُ شَبعانَ وَ أخُوهُ- أو قالَ: جارُهُ- المُسلمُ جائعٌ.[2]

سوگند به آن كه جان محمّد در دست اوست، به من ايمان نياورده آن بنده‌اى كه شب را سير بخوابد و برادر (/ همسايه) مسلمانش گرسنه باشد.

[1]. ر. ك: حاقّه: آيه 33- 36 مدّثّر: آيه 44، فجر: آيه 18، ماعون: آيه 2- 3.

[2]. الأمالى، طوسى: ص 598 ح 1241.