مِنْها كَذلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آياتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»[1]

[و همگان دست در ريسمانِ خدا زنيد و پراكنده مشويد و از نعمتى كه خدا بر شما ارزانى داشته است، ياد كنيد: آن هنگام كه دشمنِ يكديگر بوديد و او دل‌هايتان را به هم مهربان ساخت و به لطفِ او برادر شُديد و بر لبه پرتگاهى از آتش بوديد، خدا شما را از آن رهانيد. خدا آياتِ خود را اينچنين براى شما بيان مى‌كند، شايد هدايت يابيد.]

مسلمانان! با هم باشيد؛ پشتيبانِ يكديگر باشيد! شما بيش از يك چهارم از جمعيتِ كره زمين را تشكيل مى‌دهيد. اما اينك قطعه قطعه و پاره پاره شده‌ايد. وقتى يكى از شما را مى‌كشند، ديگرى مى‌گويد: او را مى‌كشند.

من را كه نمى‌كشند. فردا كه اين را مى‌كشند، ديگران مى‌گويند: به من چه؟ من را كه نمى‌كشند.

به همين ترتيب هر روز، يكى را مى‌كشند و همه را از بين خواهند بُرد؛ مگر اينكه خدا كمك كند. خداوند هم فرموده است من وقتى به شما كمك مى‌كنم كه شما به طرفِ من بيابيد و به حرف‌هاى من گوش كنيد.

اولين شرطِ دست يافتن به عزت و عظمت اسلامى، وحدت و اتحاد مسلمانان جهان با يكديگر و دست برداشتن از اختلافات و به جان هم نيفتادن و با يكديگر دعوا نكردن و نفع مسلمانان را نفعِ خود دانستن و ضررِ مسلمانان را ضررِ خود دانستن و از آنها حمايتِ بى دريغْ كردن و به گرسنه‌ها و تشنه‌هاى آنها رسيدنْ است. عزيزان من! اين قرآن و اين دين، متعلق به همه مسلمانان جهان است.

پس بايد با هم متحد باشيم.

دومين شرطِ دست يافتنِ كشورهاى اسلامى به عزت و عظمت، استفاده كردن از فرصت‌ها و قدر نعمت‌هاى خداوند مانند افراد دلسوز و مؤمن را دانستنْ است. بايد قدر افراد خدمتگزار و مخلص را بدانيم و امور جامعه را به دست افراد ناشى يا افرادى كه اجانب به ما تحميل مى‌كنند، ندهيم.

امثال حُسنى مبارك را كه ملت‌هاى اسلامى انتخاب نكرده‌اند. اينها را بيگانگان به ملت‌هاى اسلامى تحميل كرده‌اند.

اين گونه افراد سبب مى‌شوند كه ما فرصت‌ها را از دست بدهيم.

مردم الجزاير در انقلاب آزاديبخش خود يك ميليون نفر كشته دادند تا توانستند فرانسه را از كشور خود بيرون كنند و يك كشور مستقلْ تأسيس نمايند. وقتى فرانسوى‌ها را اخراج كردند، متوجه نبودند كه دشمنْ ضربه خورده است و دست از سرشان بر نمى‌دارد و آنها نيز بايد انقلابِ خود را تا تأسيسِ يك نظام اسلامى ادامه دهند. در نتيجه، اداره كشور را به دست نيروهاى غير اسلامى سپردند تا به اين روزِ سياه نشستند.

اكنون نيز مردم الجزاير بايد مبارزات بسيارى انجام دهند و بسيارى از آنان شهيد شوند تا بتوانند يك نظام اسلامىِ خالص بر پا كنند. اما خدا مى‌داند كه چه زمانى به پيروزى خواهند رسيد.

خداوند وعده داده است كه اگر كسى به خدا كمك كند، خداوند هم به او كمك خواهد كرد. البته پيروزى، نيازمند استقامت و از خود گذشتگى و خون دادنْ است.

بنا بر اين، ما بايد قدر علما و دانشمندان و افراد مخلص و مؤمن را بدانيم تا خداى ناكرده به شرايطِ دردناكى مانند آنچه امروز در الجزاير مى‌گذرد، مبتلا نشويم.

سومين شرطِ موفقيت مسلمانان و دست يافتن به عزت و عظمت اسلامى، روى آوردن به اخلاق اسلامى و پيروى كردن‌

[1]- سوره آل عمران( 3)، آيه 103.