تحليل مى‌شد، حمله صدام به كويت، با اشاره آمريكا بوده است. در ابتدا بعضى‌ها اين تحليل را با احتياط تلقى مى‌كردند؛ اما بعدها صدام خودش به اين امر اعتراف كرد.

بدون ترديد، صدام جنايتكار هست؛ اما ديوانه زنجيرى نيست. صدام به خوبى مى‌فهميد كه پس از تصرف كويت و نصب كردنِ چند موشك كرم ابريشم در آنجا، به هيچ وجه قادر به مقابله با آمريكا نيست.

علتِ اينكه صدام به كويت حمله كرد، اين بود كه آمريكا به صدام اطمينان داده بود كه آمريكا در مسئله تصرف كويت به هيچ وجه مداخله نخواهد كرد. وگر نه صدام اصلًا جرأت نمى‌كرد كه به كويت حمله كند.

صدها هواپيما عراق را بمباران كردند و بلافاصله دستمزد خود را از كويت گرفتند.

آمريكا در حد بسيار گسترده‌اى ناوگان دريايى خود و تعداد فراوانى از هواپيماها و به استعداد يك تيپ، سرباز به خليج فارس آورده است و با اين كارها، نيروى نظامى خود در خليج فارس را تقويت كرده است. پولِ اين لشكركشى را از شيوخ خليج فارس گرفته است.

آمريكا با چه توجيهى به خليج فارس لشكركشى نموده و پولِ آن را از شيخ‌نشين‌ها گرفته است. آمريكا به شيوخ خليج فارس مى‌گويد: صدام يك ديوانه است و امنيت شما را به طور جدى تهديد مى‌كند. اگر من نيايم، پدرتان را در مى‌آوَرَد.

به اين ترتيب، آمريكا بر خليج فارس مسلط شده است و شيوخ خليج را مى‌دوشد.

همچنين چند وقت پيش كه دولت سعودى بودجه امسالِ خود را تنظيم كرد، در لندن جشن و پايكوبى برقرار شد؛ زيرا دولت سعودى يك سومِ بودجه‌اش را براى خريد تسليحات نظامى تخصيص داده است و به اين ترتيب، مشكلات اقتصادى انگلستان نيز برطرف شد.

اين وضعيت بيرونىِ جهان اسلام است.

از نظر وضعيت داخلى نيز جهان اسلام شرايط خوبى ندارد. حكومت‌هاى اسلامى با هم مى‌جنگند و با اين كار، اقتصاد ورشكسته انگلستان را نجات مى‌دهند. حكومت‌هاى اسلامى با زير پا گذاشتنِ عقل و منطق، بر سرِ دو وجب زمين به يكديگر حمله مى‌كنند.

مصر نوكرى اسرائيل را مى‌كند؛ اما در همان حال به سودان حمله مى‌كند و به او مى‌گويد: شما، اسلام‌گرايان را در سودان تعليم مى‌دهيد و به خاك مصر مى‌فرستيد.

از طرف ديگر، بسيارى از حكومت‌هاى اسلامى در حال جنگيدن با ملت‌هايشان هستند.

حكومت‌هاى كشورهاى اسلامى با يكديگر مشاوره مى‌كنند كه چگونه اسلام‌گرايان را از بين ببرند. البته هر يك از آنها به تنهايى در حال جنگيدن با اسلام‌گرايان هستند اما مى‌خواهند فعاليت‌هاى خود را هماهنگ كنند. اين هم وضعيت داخلى جهان اسلام است.

مسلمانان در ميان اين دو بلا گير كرده‌اند و يك راه نجات هم بيشتر ندارند و آن هم بازگشت به اسلام است. حضرت امير المؤمنين عليه السلام در آن خطبه‌اش كه اوضاع آينده عراق را پيش‌بينى كرده و قبلًا برايتان خوانده‌ام، فرموده است: بعد از جنگ و درگيرى، غوغاها در عراق پايان نمى‌پذيرد و نابسامانى‌ها در پيش خواهد بود.

هزار و چهارصد سال پيش، خداوند فرموده است:

«لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى‌ اوْلِياءَ»[1]

[يهود و نصارا را به دوستى بر مگزينيد.]

يهوديان و مسيحيان را به دوستى انتخاب نكنيد. اينها دلشان به حالِ شما نمى‌سوزد. اينها دستشان در دستِ يكديگر

[1]- سوره مائده( 5)، آيه 51.