ايمان نياورده‌اند. اينان خدا و مؤمنان را مى‌فريبند و نمى‌دانند كه تنها خود را فريب مى‌دهند. در دل‌هاشان مرضى است و خدا نيز بر مرضشان بيفزوده است.]

انسان بايد در همه مسائلِ كوچك و بزرگِ خود، از مسائلِ كم اهميتِ فردى و خانوادگى گرفته تا مسائل مهمّ اجتماعى و سياسى، از نظر فكرى، نيّت، گفتار و كردار، صادق باشد. سيره امير المؤمنين عليه السلام نشان مى‌دهد كه انسان در مسائل سياسى و اجتماعى هم بايد كاملًا صادق باشد.

نقل شده است كه به امير المؤمنين عليه السلام عرض كردند: شما از جهت علمى، زهد، شجاعت و ساير كمالاتِ اخلاقى برترين افراد هستيد؛ اما از نظر سياستمدار بودن، گويا معاويه سياستمدارتر از شما است.

امير المؤمنين عليه السلام فرمودند: من با خداوند عهد بسته‌ام كه هرگز دروغ نگويم. چيزى را كه باور ندارم بر زبان نياورم. كارى را كه خودم انجام نمى‌دهم، به مردم نگويم كه انجام دهيد و زبانم آيينه فكرم باشد.

من در برابر خداوند، احساس مسئوليت مى‌كنم و بايد در چهارچوب صداقت و راستگويى حركت كنم. من نمى‌توانم هر حرفى را بر زبان بياورم و از تهمت و افترا و غيبت براى رسيدن به اهدافم استفاده كنم.

اما معاويه يله و رها است و براى رسيدن به اهدافش از دروغ گفتن خوددارى نمى‌كند.

اگر من در برابر خداوند، احساس مسئوليت نمى‌كردم و آن عهد را با خداى خود نداشتم، آن وقتْ شما مى‌فهميديد كه من سياستمدارترم يا معاويه!

خلاصه اين كه يكى از مهم‌ترين بخش‌هاى تربيتِ اسلامى، راستگويى و پرهيز از دروغ گفتن است. همه مردم بخصوص مسئولان كشور كه به حمايت و يارى و پيروىِ مردمْ نياز دارند، بايد صادق و راستگو باشند.

مسئولان كشور بايد با مردمْ صادق باشند.

اگر مردم احساس كردند كه مسئولان با آنها صادق هستند، آنها را حمايت مى‌كنند، از آنها پيروى مى‌كنند و جانِ خود را فداى دستورهاى آنها مى‌نمايند.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَ الْفَتْحُ وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فى‌ دينِ اللَّهِ افْواجاً فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ انَّهُ كانَ تَوّاباً[1]

خطبه دوم‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا وَ نَبِيِّنا ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ عَلى‌ عَلِىٍّ اميرِ الْمُؤْمِنينَ وَ عَلى‌ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ وَ عَلى‌ سِبْطَيْهِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَينِ وَ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى‌ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ وَ الْحُجَّةِ الْقائِمِ الْمُنْتَظَرِ الْمَهْدِىِّ صَلَواتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَلَيْهِمْ اجْمَعينَ.

عِبادَ اللَّه! اتَّقُوا اللَّه. بندگان خدا! پرهيزكار باشيد.

سيزدهم آبان، سالگرد حوادث بسيار مهمّى در تاريخ كشور ماست. سيزدهم آبان سالگرد روز تبعيد حضرت امام، روز اشغال لانه جاسوسى و روز دانش‌آموز است. همه ما خاطرات فراوانى از اين روزها داريم، مثل اينكه ديروز اتفاق افتاده‌اند. ما بايد اين روزها را هرگز فراموش نكنيم و خاطراتشان را هميشه زنده نگه داريم.

اين روزها به خاطر هجوم و سلطه آمريكا بر منطقه خليج فارس و خاورميانه، براى جهان اسلام و مردم منطقه، روزهاى بسيار تلخى است.

در اثر حوادثى كه در خليج فارس و در دنيا

[1]- سوره نصر( 110).