اسرائيل، اين منطقه را به آشوب كشيده‌اند.

انسان نمى‌تواند يك دزدِ قوى و بى‌رحم را كه دستش به خون آغشته است، در پشتِ ديوار منزلش ببيند و به آرامى بخوابد؛ مگر اينكه خداى ناكرده قدرتِ دركِ خود را از دست داده باشد.

اكنون مسلمانان منطقه چه كار مى‌توانند بكنند؟ بايد بى‌تفاوت نباشند و به خواب فرو نروند. اگر مسلمانان حجاز هر روز ده نفر از سربازان آمريكايى را مى‌كشتند، آمريكا ديگر جرأت نمى‌كرد نيروهاى خود را در كويت و بوبيان مستقر كند. اما آمريكايى‌ها با خود گفتند: ما نيروهايمان را در كنار مكه مستقر كرديم، هيچ مشكلى پيش نيامد. پس به كويت هم برويم، هيچ اتفاقى نخواهد افتاد و رفتند.

بر همه مسلمانانِ منطقه واجب است كه به منافع آمريكايى‌ها حمله كنند و آسايش را از آنها بگيرند. (تكبير نمازگزاران و شعار «مرگ بر آمريكا»)

غيرت و همتِ اسلامىِ مسلمانان، چه شده است؟ مگر آمريكايى‌ها به قبرستان آمده‌اند؟ اگر كسى احساس مسئوليت و تعهد نكند و فقط روزى چند ركعت نماز بخواند، اين كه مسلمان نيست.

كويتى‌ها، عراقى‌ها، پاكستانى‌ها و ايرانى‌ها بايد هسته‌هاى مقاومت تشكيل دهند و در همه جا به منافع آمريكايى‌ها حمله كنند. بايد امنيت نيروهاى اشغالگر را از آنها سلب كنند به طورى كه حتى جرأت نكنند يك ساندويچ از بازار بخرند و بخورند؛ زيرا احتمال بدهند كه سمّ در آن باشد. خلاصه اين كه بايد زندگى را بر نيروهاى اشغالگرِ اجنبى سخت نمود.

مردم منطقه خليج فارس اگر امروز نتوانند به صورت كلاسيك با آمريكايى‌ها بجنگند، حد اقل مى‌توانند به صورت چريكى و پارتيزانى با آنها بجنگند. جنگ با نيروهاى اشغالگر آمريكايى يك وظيفه دينى است و هر كس در اين راه كشته شود، حتماً شهيد است.

ما با نشستن و دست روى دست گذاشتن، از شرّ آمريكايى‌ها نجات نخواهيم يافت.

آمريكا كار خودش را مى‌كند. نفت و ديگر منابعِ منطقه را غارت مى‌كند و مردمِ منطقه را نوكر خودش مى‌نمايد.

همچنين ما نبايد منتظر حكومت‌هاى منطقه بنشينيم؛ زيرا به عنوان مثال، آل صباح با خود مى‌گويد هنگامى كه صدام به من حمله كرد، چه كسى جانِ مرا نجات داد؟ وقتى به حجاز فرار كرده بودم، چه كسى كشورم را از صدام پس گرفت و آن را به من باز گردانْد؟

پاسخِ همه اين سؤالات، «آمريكا» است. پس آل صباح بر اساس حساب‌هاى خودش، اكنون بايد مزد آمريكا را بدهد و از او تشكر كند.

علاوه بر اين، آل صباح با خود فكر مى‌كند كه اگر يك بار ديگر صدام به كويت حمله كند، چه كسى جز آمريكا مى‌خواهد جلويش را بگيرد؟

بنا بر اين ما از امثالِ آل صباح حتى نمى‌توانيم انتظار داشته باشيم كه در كنفرانس تأمين امنيت اسرائيل شركت نكنند و با او قرارداد امضا نكنند؛ زيرا اينها مزدور هستند و حتى حقّ يك ساعت تأخير در رفتن به كنفرانس را هم ندارند.

جوانانِ با غيرت و با شهامتِ مسلمان كه تا كنون در ميدان‌ها ثابت كرده‌اند كه اهل دين و جهاد هستند، بايد هسته‌هاى مقاومت تشكيل دهند و جان و مال و منافع نيروهاى مهاجم آمريكايى را مورد حمله قرار دهند و آسايش و امنيتِ آنها را سلب نمايند.

وقتى كه امنيتِ نيروهاى آمريكايى سلب شد و آنها در خوردنِ غذا و در گشتن در كوچه‌ها و در رفتن به هرزگى، امنيت نداشته باشند، شكست مى‌خورند. خداوند هم‌