كشور و در سفارتخانه‌ها را تربيت كند.

بنا بر اين امروز حوزه‌ها وظايف بسيار سنگينى دارند.

با كمال تأسف، صدام ملعون، حوزه علميه نجف را به ركود كشانيده و در آنجا اجازه فعاليت نمى‌دهد. بنا بر اين، اكنون تنها چشم و چراغ جهان اسلام، حوزه علميه قم است.

مى‌گويند: در دوران فعال بودنِ حوزه علميه نجف، يكى از جاسوسان انگليسى در باره عراق گفته است: «الْعِراقُ حَيَّةٌ رَأْسُهَا النَّجَفُ»، يعنى كشور عراق مانند مار خطرناكى است كه سرِ آن، نجف است؛ يعنى اگر مى‌خواهيد عراق را شكست دهيد، اول بايد نجف را بكوبيد و نابود كنيد.

بدون ترديد، امروز عقيده دشمنان اسلام در باره قم نيز همين است. اگر دشمن چنين نظرى در باره حوزه علميه قم دارد و اين گونه روىِ آن حساس است، در مقابلْ ما هم بايد اهميت بيشترى به حوزه علميه قم بدهيم.

من براى همه مسئولان كشور، از مقام معظّم رهبرى و رياست محترم جمهورى، اعضاى هيئت محترم دولت و نمايندگان مجلس تا كسانى كه در رده‌هاى پايين خدمت مى‌كنند، براى همه آنها احترام قائل هستم و وظيفه خودم مى‌دانم كه دعاگوى آنها باشم. اكنون مى‌خواهم يك توجهى به آنها بدهم كه عنايت كنند تا كمبودهاى حوزه علميه قم برطرف شود.

حوزه قم چند كمبود اساسى دارد كه عبارت‌اند از:

1- اولين مشكل حوزه علميه قم، كمبود و نداشتن خانه‌هاى سازمانى براى طلبه‌ها است.

من تخمين مى‌زنم كه حوزه علميه قم به حدود هشت تا نه هزار خانه سازمانى نياز دارد.

معمولًا طلبه‌ها پس از چند سال درس خواندن، ازدواج مى‌كنند. پس از ازدواج كردن نياز به مسكن دارند. يا بايد از منزل اجاره‌اى استفاده كنند و يا اينكه منزلِ ساخته شده‌اى را خريدارى كنند و يا اينكه خود منزلى بسازند.

خريد خانه ساخته شده معمولًا به دليل كمبود و محدوديتِ بودجه طلبه‌ها، ممكن نيست. بنا بر اين، طلبه‌ها غالباً پس از چند سال اجاره‌نشينى، به ناچار زمينى مى‌خرند و شروع به ساختنِ خانه مى‌كنند. در جريان ساختنِ خانه، بخشى از بهترين اوقات عمر طلبه‌ها كه بايد صرفِ درس خواندن شود، براى تهيه يك سَرپناه به هدر مى‌رود.

برطرف كردنِ مشكل مسكنِ طلبه‌ها، كارى نيست كه با دست‌هاى كوتاه و امكانات بسيار ضعيف، قابل انجام شدن، باشد. اين كار نياز به امكانات وسيع دارد.

2- دومين مشكل حوزه علميه قم، كمبود كتابخانه‌هاى مورد نياز است. براى همه ممكن نيست كه كتابخانه مورد نيازشان را در منزلشان درست كنند. بنا بر اين طلبه‌ها بايد اوقات مطالعه خود را در كتابخانه‌ها بگذرانند.

مكان‌هاى سكونتِ طلبه‌ها در شهر قم پراكنده است. در مركز شهر قم، سه تا چهار تا كتابخانه وجود دارد؛ اما معمولًا رفت و آمد به مركز شهر مشكل است. بنا بر اين لازم است كه در بيست نقطه شهر قم، كتابخانه‌هايى با حدّ اقل سه تا چهار هزار جلد كتاب و بخصوص كتاب‌هاى درسىِ حوزه، تأسيس شود.

3- سومين مشكل حوزه علميه قم، كمبود محلّ برگزارى درس است. تا كنون سالن‌هايى براى محلّ درسِ طلبه‌ها ساخته شده است؛ اما هنوز مَدْرَس به اندازه كافى براى طلبه‌ها وجود ندارد و طلبه‌ها به ناچار در مساجد و مقبره‌ها درس مى‌خوانند. بنا بر اين يكى از كمبودهاى ديگرِ حوزه علميه قم محلّ برگزارىِ كلاس‌ها و سالن‌هاى درس است.