آن كمتر است، براى اينكه جيب‌هايشان را هر چه بيشتر پر كنند، انبارها را پر مى‌كنند.

كالاها را احتكار مى‌كنند و مردم را در فشار مى‌گذارند.

اين گونه اقدامات اقتصادى، درست و صحيح نيست.

اميدوارم ان‌شاءالله آمدنِ ماه مبارك رمضان و موعظه‌ها و نصيحت‌ها در دل و فكر و قلب ما اثر كند و خداوند به ما آن توفيق را بدهد كه همواره در زندگى و در همه كارهايمان، خود را در محضر حضرت حق ببينيم و مشغول عبادت باشيم.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ قُلْ اعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ مَلِكِ النَّاسِ الهِ النَّاسِ مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ الَّذى‌ يُوَسْوِسُ فى‌ صُدُورِ النَّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ‌[1] والسلام عليكم و رحمة اللّه و بركاته.

61 جمعه 24 فروردين 1369- دانشگاه تهران مهم‌ترين عنوان: ولايت از ديدگاه اسلام‌

خطبه اول‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا وَ نَبِيِّنا ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ.

خداوند سبحان فرموده است:

«يا ايُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما انْزِلَ الَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ انْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ...»[2]

[اى پيامبر، آنچه را از پروردگارت بر تو نازل شده است، به مردم برسان. اگر چنين نكنى، امر رسالتِ او را ادا نكرده‌اى.

خدا تو را از مردم حفظ مى‌كند ...]

عِبادَ اللَّه! اتَّقُوا اللَّه.

بندگان خدا! تقوا پيشه كنيد.

«... فَانَّ خَيْرَ الْزَّادِ التَّقْوى‌ ...»[3]

[... زيرا بهترين توشه‌ها، پرهيزكارى است ...]

تقوا در دنيا و آخرت، بهترين توشه‌ها است. تقوا وسيله اصلاح نفس، تهذيب نفس، صفاى باطن و كسب رضاى پروردگار است.

امروز در خطبه اول، در مورد مسئله ولايت در اسلام، صحبت مى‌كنم. يكى از اصول اعتقادات اسلامى، اصل ولايت است.

اصل ولايت در رديف اصل توحيد، اصل نبوت و اصل معاد قرار دارد.

اصل ولايت و اصل رسالت، همواره همراه يكديگرند و قابل جدايى و تفكيك نيستند. از اولين روزهايى كه اصل توحيد اعلام شد و اصل رسالت آغاز گشت، اصل ولايت هم اعلام شده است.

ممكن است كسى فكر كند كه اصل ولايت در اواخر زندگى پيامبر صلى الله عليه و آله از سوى خداوند سبحان يا از سوى پيامبر صلى الله عليه و آله در جريان غدير خم يا زمانى نزديك به آن مطرح شده است؛ اما چنين نيست.

مى‌دانيم كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در ابتداى بعثت و قبل از هجرت به مدينه، سيزده سال در مكه اقامت داشت. در سه سالِ اولِ بعثت، تبليغ رسول اكرم صلى الله عليه و آله به صورت غير علنى بود.

سپس خداى متعال به ايشان فرمود:

«وَ انْذِرْ عَشيرَتَكَ الاقْرَبينَ»[4]

[خويشاوندانِ نزديكت را بترسان.]

هنگامى كه اين آيه نازل شد، پيامبر صلى الله عليه و آله‌

[1]- سوره ناس( 114).

[2]- سوره مائده( 5)، آيه 67.

[3]- سوره بقره( 2)، آيه 197.

[4]- سوره شعراء( 26)، آيه 214.