غيبى و الهى از ايران بلند نشده بود، آيا باز هم سرنوشت اردوگاه كمونيسم چنين بود؟

در اين ايام دهه فجر با كمال تأسف و تأثر، ديگر سايه امام بر بالاى سرِ ما نيست و ما ديگر ايشان را در ميان خود نمى‌بينيم.

اما پس از امام، به بركتِ روح و معنويت و رهنمودهاى حضرت امام، حركت بسيار زيبايى در اين كشور به وجود آمد كه دنيا را متعجب ساخت. خبرگان اين مردم، در عرض يك روز، با وحدت كلمه، سنگ اولِ بناى مملكت و نظام را كه انتخاب مقام معظّم رهبرى بود، بنا گذاشتند.

پس از انتخاب رهبر، انتخابات رياست جمهورى، انتخابات مجلس و اداره مملكت و ارگان‌ها و نهادهاى مختلفِ انقلابْ صورت گرفته است و به فضل پروردگار، در آينده نيز ادامه خواهد يافت.

روزهاى دهه فجر براى ما بركت‌هاى بسيار فراوانى داشت. وظيفه همه ما اين است كه روزهاى دهه فجر را در خاطره‌هايمان حفظ كنيم و آن را از ياد نبريم.

ما هر سال در روزهاى دهه فجر، مراسم خاصى داريم. هر سال به ياد اولين روزِ دهه فجر، آمدنِ حضرت امام به ايران و طليعه فجر، در خيابان‌ها راهپيمايى و تظاهرات مى‌كنيم.

ما با اين راهپيمايى، آن روزِ بزرگ و با شكوه رابراى خودمان يادآورى مى‌كنيم و خاطره‌هاى آن را به فرزندانمان منتقل مى‌كنيم.

همچنين با اين راهپيمايى، به دنيا مى‌گوييم:

ما هنوز همان ملتى هستيم كه ديروز بوديم.

ما همچنان علاقه‌مند و عاشق اسلام هستيم.

اسلام چيزى نيست كه گذشتِ زمان، آن را تضعيف كند. ما همچنان كه ديروز طرفدار و علاقه‌مند به اسلام بوديم، امروز هم طرفدار اسلام هستيم. بنا بر اين، اميدوارم كه ان‌شاءاللّه همه ما از مرد و زن و كوچك و بزرگ به وظايف شرعى و انقلابى خود عمل كنيم.

با اجازه برادران و خواهران، چند كلمه‌اى به زبان آذرى با برادران و خواهران مسلمانِ آذربايجانِ شوروىِ سابق سخن مى‌گويم.[1] بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ وَ الْعَصْرِ انَّ الانْسانَ لَفى‌ خُسْرٍ الَّا الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ[2]

59 جمعه 4 اسفند 1368- دانشگاه تهران مهم‌ترين عنوان: بعثت رسول‌اكرم صلى الله عليه و آله‌

خطبه اول‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا وَ نَبِيِّنا ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ.

خداوند سبحان مى‌فرمايد:

«انَّا ارْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذيراً وَ داعِياً الَى اللَّهِ بإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنيراً»[3]

[اى پيامبر، ما تو را فرستاديم تا شاهد و مژده دهنده و بيم دهنده باشى و مردم را به فرمان خدا به سوى او بخوانى و چراغى تابناك باشى.]

اتَّقُوا اللَّهَ عِبادَ اللَّه!

«انَّ اللَّهَ مَعَ الَّذينَ اتَّقَوْا وَ الَّذينَ هُمْ مُحْسِنُونَ»[4]

[زيرا خدا با كسانى است كه مى‌پرهيزند و

[1]- ادامه خطبه به زبان آذرى ايراد شده است.

[2]- سوره عصر( 103).

[3]-/ سوره احزاب( 33)، آيه 45- 46.

[4]- سوره نحل( 16)، آيه 128.