اجرا نشده است، امنيت عمومى به طور كامل متحقق نخواهد شد و ما در اين زمينه مشكلاتى خواهيم داشت. تا زمانى كه مسئولان كشور، اجراى خلع سلاح عمومى را به مصلحت بدانند و آن را اجرا كنند، مردم بايد آگاهانه، مراقب مسائل امنيتى باشند.

عمده‌ترين مشكلات جامعه ما، سه مشكل جنگ، اقتصاد و امنيت عمومى است.

ملت ما، آمادگى كافى براى مقابله با هر يك از اين مشكلات را دارند. بنا بر اين ما اميد زيادى داريم كه ان‌شاءالله به لطف پروردگار، همه اين مشكلات حل شوند.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ قُلْ يا ايُّهَا الْكافِرُونَ لَا اعْبُدُ ما تَعْبُدُونَ وَ لَا انْتُمْ عابِدُونَ ما اعْبُدُ وَ لَا انَا عابِدٌ ما عَبَدْتُمْ وَ لَا انْتُمْ عابِدُونَ ما اعْبُدُ لَكُمْ دينُكُمْ وَ لِىَ دينٌ‌[1] و السلام عليكم و رحمة اللّه و بركاته.

6 جمعه 20 فروردين 1361- دانشگاه تهران مهم‌ترين عناوين: حكومت و مردم، مسائل انقلاب‌

خطبه اول‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ اشْرَفِ انْبِياءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَلى‌ صِهْرِهِ وَ ابْنِ عَمِّهِ وَ خَليفَتِهِ عَلِىٍّ اميرِ الْمُؤمِنينَ وَ عَلَى ابْنَتِهِ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ وَ عَلى‌ سائِرِ اوْصِيائِهِ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى‌ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ وَ الْخَلَفِ الْهادِى الْمَهْدِىِّ صَلَواتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَلَيْهِمْ اجْمَعينَ.

اللَّهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّمْ عَلَيْهِمْ وَ الْعَنْ اعْدائَهُمْ.

انقلاب شكوهمند اسلامى ايران، سومين سال زندگى خويش را سپرى كرد و وارد چهارمين سال زندگى خود شد.

از آغاز پيروزى انقلاب تا كنون، انقلاب همواره در حال تكامل و دست يافتن به مراحل رشد خود بوده است. اكنون انقلاب، دوران ناملايمات و خطرات را پشت سر نهاده و سامان يافته است. هر چه زمان مى‌گذرد، انقلاب شكوهمند اسلامى ايرانْ رشيدتر، مستقل‌تر و نيرومندتر مى‌گردد.

در چنين روزهايى، با تلاش رزمندگان ارجمند اسلام، خداوند فتحى مبين به انقلاب و ملت ايران عنايت فرمود. رزمندگان اسلام با در آغوش گرفتن شهادت، خود را فداى اسلام و انقلاب نمودند و براى اين كشور، آبرو، حيثيت، عظمت، شرافت و استقرارى صد چندان به ارمغان آوردند. درود و سلام و خضوع خود را به پيشگاه آنها تقديم مى‌كنم.

در كنار شهدا، مجروحان عزيز ما از آن ناراحت‌اند كه چرا همانند دوستانشان به فوز عظيم شهادت نرسيده‌اند. در ملاقاتى كه در شهرستان قم با مجروحان عزيزِ [بسترى‌] در بيمارستان داشتم، چهره همه آنها را خوشحال و خندان ديدم. تنها يك نفر از آنها غمگين بود. از او پرسيدم: علت ناراحتىِ شما چيست؟ آيا درد زخم‌هايتان، شما را اذيّت مى‌كند؟ گفت: خير، علت ناراحتى من اين است كه تنها يك انگشتِ من تير خورده و زخمى است و با وجود اينكه همه بدنم سالم است، به خاطر همين انگشت، مجبور شده‌ام در اينجا بسترى شوم، در حالى كه برادران رزمنده من در ميدان‌هاى جنگ مشغول جهاد هستند. درود بر اين روح‌هاى با عظمت و اين انسان‌هاى والا!

هنگامى كه به خانواده‌هاى شهدا، خبر

[1]- سوره كافرون( 109).