بى منطق روبرو هستيد. دفاع از آزادى، حقوق، شرف و استقلال كشور، خدمت به خون شهدا و كوتاه آمدن و عقب‌نشينى كردن، خيانت به روح شهدا است و ما اين خيانت را مرتكب نخواهيم شد. (تكبير نمازگزاران)

ما الحمد للّه ملتى قوى هستيم. خداوند خطاب به مؤمنين مى‌فرمايد:

«وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ انْتُمُ الْأَعْلَوْنَ انْ كُنْتُمْ مُؤْمِنينَ»[1]

[سستى مكنيد و اندوهگين مباشيد؛ زيرا اگر ايمان آورده باشيد، شما برترى خواهيد جُست.]

ما نقاط قوّتى داريم كه هيچ كس در دنيا از آنها برخوردار نيست. ما رهبرى آگاه، عالم، دلسوز، منطقى، با هدف، قاطع و سازش ناپذير داريم. اين يكى از نقاط قوّتِ ماست.

نقطه قوّتِ ديگر ما، مردم و حمايت‌هاى آنها است. در انتخابات اخير، در زير موشك‌بارانِ دشمن، هفده ميليون نفر در انتخابات شركت كردند و آراء خود را به صندوق‌ها ريختند. چنين چيزى در دنيا نظير ندارد.

در كشورهاى دنيا، هزار دوز و كلك سرِ هم مى‌كنند. زن‌هاى لخت را مى‌آورند و به رقّاصى وا مى‌دارند و هزار كثافت‌كارىِ ديگر مى‌كنند تا ده تا رأى از مردم بگيرند.

اما در ايران، وقتى كه رهبر مى‌گويد من در هر شرايطى در انتخابات شركت مى‌كنم و رأى مى‌دهم، مردم هر طور شده خود را به صندوق‌ها مى‌رسانند و رأى مى‌دهند.

حتى كسانى كه به خاطر فرار از موشك‌باران، زن و بچه‌شان را به يك منطقه امنِ كوهستانى يا دور دست برده‌اند، با زن و بچه يا تنها، مى‌آيند و در انتخابات شركت مى‌كنند.

هفته آينده، روز قدس است. خواهيد ديد كه اين مردمِ حاضر در صحنه، چه مى‌كنند.

گذشته‌ها اين درس را داده است و هر سال هم تكرار مى‌شود. پس مردم، دومين نقطه قوّت و برترىِ ما هستند.

سومين منبع قدرت و برترىِ ما، محرومان و مستضعفان دنيا هستند. در هر جاى دنيا كه يك نهضت آزاديبخش وجود دارد، مى‌خواهد به طريقى خودش را به قيام ايران متصل كند و از انقلاب ايران الهام بگيرد.

سيد جمال الدين اسدآبادى در اواخر عمرش در وصيت‌نامه‌اش نوشت: حيف كه من عمرم را ضايع كردم و براى وحدت مسلمانان، تمام نيروى خود را صرفِ آن كردم كه دولت‌ها را با هم متحد كنم. تمام بذرهاى من در شوره‌زار بود. كسانى كه بعد از من مى‌آيند به مردم و ملت‌ها بچسبند. به محرومان بچسبند و حمايتِ آنها را جلب كنند تا اسلام به پيش برود.

اين هم يك نقطه قوّتِ ديگر ماست.

يك نقطه قوّت ديگرِ ما، اين است كه ما ملتى بزرگ با امكانات وسيع هستيم.

چشم اميدمان هم به فضل و رحمت و عنايت پروردگار است. خداوند هم وعده كمك به ما داده است. با وجود اين، اگر قرار باشد بميريم يا زير بار زور برويم، ما ترجيح مى‌دهيم كه بميريم تا زير بار زور نرويم. (تكبير نمازگزاران و شعار «مى‌جنگيم، مى‌ميريم، سازش نمى‌پذيريم.»)

بندگان خدا! متقى باشيد. پرهيزكار باشيد.

به اوامر خداوند گوش فرا دهيد و از نواهىِ خداوند اجتناب كنيد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ احَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً احَدٌ[2]

[1]- سوره آل عمران( 3)، آيه 139.

[2]- سوره توحيد( 112).