براى تهيه غذا از منزل بيرون رفته‌اند، حمله كند و آنها را بكُشد.

چرا سازمان‌ها و محافل بين المللى، به ملت فلسطين كه مى‌رسند، سنگدل مى‌شوند؛ اما به ايران كه مى‌رسند، اشك تمساح مى‌ريزند؟! آيا فكر مى‌كنند كه مى‌توانند ما را فريب دهند؟

خير! ما راه خودمان را پيدا كرده‌ايم.

من امروز در اينجا، اعلام مى‌كنم كه ملت ايران و نظام اسلامى ايران، قيام شكوهمند مردم مسلمان فلسطين را به تمام معنا تأييد مى‌كند. (تكبير نمازگزاران)

ما قيام آنها را تأييد، شهداى آنان را تجليل و دشمنان آنان را تقبيح و محكوم مى‌كنيم.

(تكبير نمازگزاران)

ما به همه مسلمانان دنيا اعلان مى‌كنيم كه وظيفه انسانى و اسلامىِ همه مسلمان‌ها است كه اين قيام انسانى و بر حقّ مردم فلسطين را تأييد و حمايت كنند. (تكبير نمازگزاران) مسلمانان بايد به هر شكل ممكن، در حمايت از فلسطينى‌ها راهپيمايى و تظاهرات كنند و شعار بدهند و هر قدر مى‌توانند پول و سلاح و خون براى آنها بفرستند.

مسلمانان دنيا بايد فرياد و صداى خود را عليه حكومت‌هاى دنيا بويژه حكومت‌هاى اسلامى و مخصوصاً آن دسته از حكومت‌هاى عرب كه در عمان، دور هم جمع شدند و با اسرائيل داد و ستد كردند و بر روى اسرائيل خنديدند، بلند كنند.

قيام مردم فلسطين و سنگ‌ها و چوب‌ها و فحش‌هايشان، سنگى بر دهانِ سران مزدور كشورهاى عربى است. آنها كه در جلساتشان سايه شومِ آمريكا روى سرِ آنها سنگينى مى‌كرد و برنامه آمريكا را اجرا كردند، براى اينكه ملت و وجدان خودشان و مردم دنيا را قانع كنند، بيش از اين، ننگ و رسوايى را به خود نخرند و بيش از اين، در مقابل قيامِ شرافتمندانه مردم فلسطين، سكوتِ مرگ نداشته باشند و صداى خود را بلند كنند.

(تكبير نمازگزاران)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ احَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً احَدٌ[1] و السلام عليكم و رحمة اللّه و بركاته.

38 جمعه 23 بهمن 1366- دانشگاه تهران مهم‌ترين عناوين: دستاوردهاى انقلاب اسلامى، احكام حكومتى‌

خطبه اول‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ بارِئِ الْخَلائِقِ اجْمَعينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا وَ نَبِيِّنا ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اصْحابِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ.

خداوند سبحان مى‌فرمايد:

«انَّ الّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ المَلائِكَةُ الَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ ابْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتى‌ كُنْتُمْ تُوعَدُونَ»[2]

[بر آنان كه گفتند: پروردگار ما اللّه است و پايدارى ورزيدند، فرشتگان فرود آيند كه مترسيد و غمگين مباشيد، شما را به بهشتى كه وعده داده شده، بشارت است.]

عِبادَ اللَّه اتَّقُوا اللَّه!

بندگان خدا، متقى باشيد! تقوا داشته باشيد! مقام محترم تقوا را برگزينيد! تقوا و پرهيزكارى، سپرى در مقابل آتش جهنم و وسيله‌اى براى دست يافتن به كمالات انسانى و زندگى آبرومند و با حيثيت و شرافتمند است.

اين هفته مصادف با سالگرد چندين‌

[1]- سوره توحيد( 112).

[2]- سوره فُصّلت( 41)، آيه 30.