وفات حضرت امام باقر عليه السلام كه در هفته گذشته بود، جمعه سياه، جمعه خونين، مصيبت بزرگِ قتل عام و كشتار وحشيانه دژخيمان بى‌رحم و از خدا بى‌خبرِ آل سعود و اين فاجعه بزرگ را كه به دست عُمّال و مزدوران رسوا و مفتضحِ آمريكا- يعنى آل سعود- رخ داد، به جهان اسلام و همه مسلمانان دنيا و به مردم عزيز و مسلمان و متعهد ايران و به خانواده‌هاى عزيز و محترم شهدا و به محضر امام امت و به پيشگاه مبارك بقية اللّه الاعظم، تسليت عرض مى‌كنم.

همچنين عيد سعيد قربان و ميلاد مبارك ابو الحسن الثالث على بن محمد الهادى را كه در روز سه‌شنبه هفته آينده است، تبريك و تهنيت عرض مى‌كنم.

امروز در خطبه اول به مناسبت كشتار زائران خانه خدا از سوى دژخيمان آل سعود، در اين باره صحبت مى‌كنم. قبل از ورود به بحث، مقدمه‌اى را خدمتتان عرض مى‌كنم.

خداوند مى‌فرمايد:

«انَّ اوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذى‌ بِبَكَّةَ مُبارَكاً وَ هُدىً لِلْعالَمينَ فيهِ آياتٌ بَيِّناتٌ ...»[1]

در اين آيه شريفه، خداوند با يك بيان بسيار لطيف و با يك تعبيرِ بى سابقه در باره خانه خدا و مكه، مى‌فرمايد: نخستين خانه مردم. خداوند از مسجد الحرام به عنوان نخستين خانه خدا، نخستين معبد، نخستين عبادتگاه و يا نخستين مسجد تعبير نمى‌كند، بلكه مى‌گويد: اين خانه مردم است.

خانه مردم است، نه قريش؛ خانه مردم است، نه خانه عرب و عجم؛ خانه مردم است، نه خانه اين قبيله يا آن قبيله و نه خانه اين عشيره يا آن عشيره. اين خانه همه مردم، به معناى عام و گسترده آن است.

به مناسبت رو آوردن همه مردم- با معناى وسيعش- به اين محل، خداوند از مكه به «بَكّه» تعبير مى‌كند. خداوند مسجد الحرام را مبارك مى‌نامد؛ زيرا محلّ نزول بركات معنوى و مادّىِ خدا است.

«هُدىً لِلْعالَمينَ»[2]

اين خانه هدايت است؛ خانه ارشادِ همه جهانيان از سياه و سفيد، سرخ و زرد، از هر نژاد.

«فيهِ آياتٌ بَيِّناتٌ مَقامُ ابْراهيمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ كانَ آمِناً»[3]

نشانه‌هاى به حقّ خداوند و مقام ابراهيم، در آنجا است.

«وَ مَنْ دَخَلَهُ كانَ آمِناً»[4]

چون خانه عموم و مرجع عموم است، پناهگاه عموم است، اولين مشخصه اين خانه آن است كه مقام امن است. يعنى كسى كه در اين خانه داخل مى‌شود، جانش، مالش، حيثيتش، اعتبارش و آبرويش در امن و ايمنى است.

اين كه خدا مى‌فرمايد:

«وَ مَنْ دَخَلَهُ كانَ آمِناً»[5]

اين جوابِ دعاى معمار اين خانه است.

وقتى كه اين خانه به دست حضرت ابراهيم عليه السلام و اسماعيل عليه السلام ساخته شد، حضرت ابراهيم- قهرمان توحيد- دست‌هاى خود را به دعا بلند كرد و گفت:

«رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً»[6]

[خدايا! اين سرزمين را امن و ايمن بفرما.]

خداوند دعاى حضرت ابراهيم عليه السلام را قبول كرد. مسجد الحرام را خانه امن قرار داد و فرمود:

[1]- سوره آل عمران( 3)، آيه 96- 97.

[2]- همان، آيه 96.

[3]- همان، آيه 97.

[4]- همان.

[5]- همان.

[6]- سوره بقره( 2)، آيه 126.