روزهايى به شهادت رسيدند.

خدايا! به روح پاك امام صادق عليه السلام قَسَمَت مى‌دهيم كه ما را از پيروان صادق و با وفاى آن حضرت قرار دهى.

اين روزها بازار مسئله خليج فارس خيلى داغ است. مسئله خليج فارس نوسان زيادى دارد و مرتب كم رنگ و پر رنگ مى‌شود. هر وقت خليج فارس رو به آرامش مى‌رود، آقاى ريگان نطقى مى‌كند و مجدداً آتشِ فتنه را شعله‌ور مى‌كنند.

در مجموع، هنوز بحران و تشنج خليج [فارس‌] ادامه دارد.

آمريكا براى حضورش در خليج فارس، اوّل بهانه مى‌آوَرْد كه تسلط ايران بر اين آبراه بين المللى بسيار خطرناك است. بعد شوروى را هم به ايران عطف كردند و گفتند: آمريكا به عنوان يك ابرقدرت وظيفه دارد كه از تسلط ايران و شوروى بر خليج فارس، جلوگيرى كند و امنيّت خليج فارس را تأمين كند.

آمريكا به اسم تأمين امنيّت خليج فارس، به خليج فارس آمد؛ اما هيچ كس، حتى دوستانش هم حرف‌هايش را باور نكردند.

در نتيجه لشكركشى به خليج فارس، مشكلاتى براى ريگان به وجود آمده است.

از جمله، صد نفر از اعضاى كنگره آمريكا به طور كتبى به او اعتراض كرده‌اند.

متحدين ريگان در كنگره هم در اين قضيه از او حمايت نكردند.

كشورهاى خليج هم به ريگان گفته‌اند كه ما حتى يك پايگاه نظامى هم به تو نمى‌دهيم.

يكى از مشكلات ريگان اين است كه دستش در سياست بين المللى رو شده است.

آمريكا تا به حال مى‌گفت كه ما در جنگ ايران و عراق بى‌طرفيم و مى‌خواهيم اين بى‌طرفى را حفظ كنيم. اما اكنون همه مى‌دانند كه اين سياستِ اعلام شده او، دروغ بوده است.

آمريكا در مسئله خليج فارس در ابتدا، شوروى را هم فريب داد و جلو انداخت؛ اما مثل اينكه شوروى زود فهميد و برگشت.

شوروى اخيراً گفته است كه كشورهاى حوزه خليج فارس خودشان بايد امنيّتِ آنجا را تأمين كنند زيرا آمدن نيروهاى نظامى كشورهاى ديگر، نه تنها امنيتِ آنجا را تأمين نمى‌كند، بلكه اوضاعِ آن را آشوب‌زده‌تر مى‌كند.

مسئولان آمريكايى اخيراً گفته‌اند:

ما به قولى كه به كويت داده‌ايم، حتماً عمل مى‌كنيم و كشورهاى صنعتى هم قولِ همكارى و جوابِ مساعد داده‌اند.

انگلستان هم كه از همين الان در خليج فارس حاضر شده و قول داده كه سه كشتى جنگىِ ديگر هم بياورد.

همچنين دولت آمريكا اخيراً يك طرح محرمانه براى حضور و دخالت در خليج فارس به كنگره داده است. مسئولان آمريكايى اگر عقل داشتند، قضيه مك فارلين و موشك‌باران كشتى آمريكايى توسط هواپيماى عراقى را فراموش نكرده بودند.

هنوز آن خلبان عراقى كه كشتى آمريكايى‌ها را بمباران كرد، معرفى و مجازات نشده است. آن وقت آمريكايى‌ها مى‌خواهند براى حمايت از صدام به خليج فارس لشكركشى كنند.

اگر به احتمال ضعيف، پذيرفتيم كه كنگره آمريكا بى‌عقلى كرد و طرح ريگان را پذيرفت و نيروهاى آمريكايى به خليج فارس اعزام شدند، نتيجه آن چه خواهد شد؟

آيا آمريكايى‌ها فكر مى‌كنند تا چشمان ما به نيروهاى دريايى عظيم ريگان افتاد، دست‌هايمان را بالا مى‌بريم و تسليمِ آمريكا مى‌شويم؟!

آيا آمريكايى‌ها فكر مى‌كنند كه ما تا امروز كه شجاعتِ جنگيدن داشتيم،