ارز مىگيرند. حد اقل هشت سال از اقامت آنها در خارج از كشور گذشته است. در اين مدت، در آنجا چه كار مىكردهاند؟
اين افراد براى تمام كردن تحصيلاتشان، بايد چند سال در خارج بمانند؟ ده سال؟ بيست سال؟ چقدر؟ بعضى از آنها، هم به عنوان دانشجو از دولت ايران ارز مىگيرند و هم در آنجا عليه نظام جمهورى اسلامى ايران شعار مىدهند. وزارت آموزش عالى به تازگى مشغول بررسى براى حلّ اين مشكل شده است.
هنگامى كه ما فرزندانمان را براى تحصيل به خارج مىفرستيم، نمىدانيم كه نتيجه اقامتِ آنها در خارج چه خواهد شد؛ بنا بر اين پيشنهاد ما اين است كه براى تحصيل در سطوح عالى، به جاى اينكه فرزندانمان را به خارج بفرستيم، استادان خارجى را در داخل كشور استخدام كنيم و كلاسها را در كشور خودمان برگزار كنيم.
به هر حال در نظام جمهورى اسلامى، همه مردم از مسئولان مملكتى و دولتى گرفته تا رؤساى خانوارها همگى موظفاند كه در پيشرفتِ تعليم و تربيت اسلامىِ فرزندان جامعه كوشا باشند. در غير اين صورت، ما هرگز صاحب يك جامعه اسلامىِ هماهنگ نخواهيم شد.
در خطبه دوم، من لازم مىدانم كه از سخنان دُرر بار و راهگشاى حضرت امام- اطالَ اللَّهُ عُمْرَهُ الشَّريف- كه ديروز به مناسبت ميلاد مسعود پيامبر و حضرت صادق عليهما السلام بيان فرمودند و در صدا و سيماى جمهورى اسلامى ايران هم پخش شد، الهام بگيرم.
ايشان فرمودند: در اين جريانات اخير، انفجارى در كاخ سياه يا در آمريكا به وجود آمد.[3] چه انفجارى بود؟ انفجارى كه آتشش فراگير بود. انفجارى كه دامنِ كاخنشينان، سناتورها، مطبوعات، روزنامهها، وزارت دفاع، سازمان سيا، حزب جمهورىخواه و دمكرات و همه چيز آمريكا را بعلاوه اروپا، انگلستان، آلمان، و نيز كشورهاى ارتجاعى منطقه، دامن همه را فرا گرفت.
من شخصاً به ياد نمىآورم كه تا كنون حادثهاى با چنين ابعاد گسترده اتفاق افتاده باشد.
[3]-/ نقل به مضمون از كلام امام خمينى رحمه الله در سخنرانى مورخ 29 آبان 1365، صحيفه نور، انتشارات سازمان مدارك فرهنگى انقلاب اسلامى، چاپ اول، 1369 ش، ج 20، ص 49.