برگزيدگان خدا هم مردم را از ستمكارى نهى كرده‌اند. خود خدا هم انسان‌ها را از ظلم بازداشته است؛ در قرآن آيات فراوانى به اين مضمون يافت مى‌شود كه: «خدا ظالمان را دوست ندارد»[1] يا «ما براى ستمكاران عذاب دردناكى آماده و مهيا ساخته‌ايم»[2]؛ حال چگونه مى‌شود خدا مرتكب عملى شود كه خود از آن نهى نموده و همه خردمندان آن را ناشايست مى‌دانند؟

منافات نداشتن تفاوتهاى موجود با عدالت خداوند

پرسش: اين كه عده‌اى از مردم فقير هستند و به نان شب محتاج، و عده‌اى ديگر ثروتمند، و نيز عده‌اى سالم هستند و عده‌اى بيمار، عده‌اى داراى حافظه و هوش سرشار هستند و عده‌اى كودن و نادان، عده‌اى زشت هستند و عده‌اى ديگر زيبا، و دسته‌اى از مردم سفيدپوست و دسته ديگر سياه‌پوست، آيا اين تبعيضات با عدالت خداوند منافات ندارد؟

پاسخ: اولًا خيلى از اين نارساييها و نابرابريهاى اجتماعى ساخته و پرداخته دست خود انسان است. عده‌اى كه به حق خود قانع نيستند با چنگ اندازى به دسترنج ديگران باعث پيدايش دو قطب فقير و غنى در جامعه گرديده‌اند. اختلافهايى از قبيل ثروت و فقر، علم و جهل، و سلامت و بيمارى غالباً زاييده ظلمهاى پنهان و آشكار برخى بر گروه ديگر است.

[1]- سوره آل عمران( 3): آيه 57

[2]- سوره فرقان( 25): آيه 37