نيازمند به غير خودش نيست و احتياج و نياز با خداوندگارى سازگار نيست، و اگر هر كدام به‌تنهايى قادر بر آفريدن كره مريخ هستند اما با اين حال از كمك خدايان ديگر استفاده مى‌كنند، اين كمك گرفتن دلايلى دارد و بدون جهت نمى‌تواند باشد؛ يا هر خدا مى‌خواهد نيروى كمترى براى آفريدن آن پديده به كار برد و يا مى‌خواهد از مخالفت و كارشكنى خدايان ديگر در امان باشد، و در نهايت اين كه به همكارى و سازش با خدايان ديگر محتاج است، كه اين با مقام خداوندى نمى‌سازد؛ چرا كه موجود محتاج و نيازمند نمى‌تواند خالق هستى باشد.

پرسش: چه اشكالى دارد كه هر يك از اين خدايان آفريدن موجودات جهان را بين خودشان تقسيم كنند، مثلًا يكى كره مريخ را خلق نمايد و ديگرى كره زمين را؟

پاسخ: اگر يكى از اين خدايان كره مريخ را آفريد و خداى ديگر تصميم به نابودى آن گرفت، اگر خداى اول كه آن كره را خلق كرده بتواند از مخلوق خود دفاع كند و از كار تخريبى خداى دوم جلوگيرى كند، دومى عاجز است و خدا نخواهد بود، و اگر نتواند مخلوق خود را نگه دارد و از آن دفاع كند، اولى عاجز بوده و صلاحيت خدايى را ندارد.

فوايد و آثار ايمان به خداى يكتا

خداباورى و اعتقاد به وجود خالقى توانمند و يكتا براى جهان هستى نتايج و ثمرات فراوانى را به همراه دارد، كه در اين جا به برخى از آنها اشاره مى‌شود: