پاسخ: به خاطر اين كه خداوند متعال موجودى است سراسر كمال كه داراى ذات و صفات نامحدودى است، و ما موجودى هستيم ناقص با ذهن وانديشه و دركى محدود، و موجود محدود نمى‌تواند آن گونه كه شايسته است از موجود نامحدود آگاهى و اطلاع پيدا كند. درست مثل اين كه آب دريايى بخواهد در ليوان كوچكى جاى گيرد كه چنين چيزى نشدنى است. به علاوه موجودى را كه انسان از تمام خصوصيات و جهات وجوديش مطلع شود نمى‌توان خدا ناميد، زيرا اين موجودى كه در ذهن و درك بشر جاى گرفته محدود است و صلاحيت خدايى ندارد، بلكه خدايى است ساخته و پرداخته ذهن انسان، و حال آن كه خداوند منزه و پيراسته است از اين كه محدود باشد يا اين كه انسان ناقص بتواند او را توصيف كامل كند. با اين وجود خوب است تا جايى كه عقل يارى مى‌كند به عظمت خالق هستى انديشيد و در صفات و كمالات او دقت كرد تا كوير قلب انسان از معانى عالى سيراب گردد.

پرسش: چرا همه صفات كمال را به خداوند نسبت مى‌دهيم؟ چه اشكالى دارد خداوند پاره‌اى از صفات كمال را نداشته باشد؟

پاسخ: به دو دليل: 1- همه ما مشاهده مى‌كنيم كه اشياء و مخلوقات جهان آفرينش داراى كمالات و نقاط مثبتى هستند و همان طور كه اين اشياء براى به وجود

[1]- نام رودخانه‌اى است

[2]- مولوى، مثنوى معنوى، دفتر ششم، تمامت كتاب