دهان كسى قرار گيرد تمام فرشتگان آسمان و زمين او را لعن و نفرين مى‌كنند، و تا زمانى كه لقمه در دهان اوست خداوند به او نظر رحمت نمى‌نمايد ...»[1]

3- خوردن چيزهاى حرام و نجس‌

انسان بايد از خوردن يا آشاميدن چيزهايى كه در شريعت حرام گرديده است، اجتناب نمايد؛ مگر در مواردى كه جان انسان در خطر باشد و چيز حلالى براى خوردن و آشاميدن نداشته باشد كه به اندازه نجات جان خويش مى‌تواند از چيزهاى حرام استفاده نمايد.

در حقيقت نهى از عناوين سه گانه فوق در شريعت مقدّس اسلام فلسفه خاصى داشته و با توجه كامل به وضع جسم و جان انسان و با ملاحظه تمام ويژگى‌هايش تنظيم گرديده است؛ مثلًا در برخى از روايات ذكر شده است كه خوردن مردار بدن را ضعيف و رنجور نموده، نيروى آن را كاسته و نسل انسان را قطع مى‌كند و كسى كه به خوردن آن ادامه دهد با سكته و مرگ ناگهانى از دنيا مى‌رود.[2] پاره‌اى از خوراكى‌هايى كه در اسلام حرام شمرده شده است به قرار زير است: الف- آشاميدن شراب و انواع مست كننده‌ها؛ در روايتى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم آمده است: «شراب ريشه هر گناهى است»[3]؛ بلكه در

[1]- همان، حديث 6

[2]- وسائل الشيعه، ج 24، ص 100، حديث 1

[3]- همان، ج 25، ص 315، حديث 4