ب- حرمت چشمچرانى و نگاههاى شهوتآلود دختر و پسر يا زن و مرد به يكديگر؛ امام صادق عليه السلام مىفرمايند: «نگاه تيرى از تيرهاى مسموم شيطان است، چه بسيار نگاهها كه حسرت و پشيمانى طولانى بر جا مىگذارد.»[1]؛ همچنين مىفرمايند: «نگاههاى پىدرپى تخم شهوت را در قلب پاشيده و شخص را دچار فتنه مىنمايد»[2].
ج- لزوم رعايت پوشش و حجاب و حفظ اندام و زينت زن از تماشاى بيگانگان؛ امام على عليه السلام مىفرمايند: «در آخرالزمان و هنگام برپايى قيامت كه بدترين زمانهاست زنانى يافت مىشوند برهنه، در حالى كه زينتهاى خود را براى ديگران آشكار كرده و از دين بيرون رفته و در فتنهها داخل شده و به سوى شهوتها و لذتها حركت نموده و حرامهاى خدا را حلال مىنمايند، اين گونه زنان تا ابد در جهنم باقى خواهند ماند.»[3] د- خوددارى از سخنان تحريكآميز؛ بايد سخن گفتن زن با ديگران طبيعى و به طور معمول باشد و از حرفزدن به گونهاى هوسانگيز و با گفتارى گناهآلود و همراه با ادا و اطوار مخصوص و شوخىهاى فسادانگيز كه بيگانگان را به خود جلب نموده و افراد بيماردل و شهوتران را به فكر گناه مىاندازد، پرهيز نمايد.
از اين دستور العملها و نظائر آن بر اين حقيقت مىتوان دست يافت كه اسلام در پى آن است كه از عوامل تحريك آتش شهوت زنان و مردان