زمين قرار گيرد، ولى انداختن سنگينى بدن به طور مساوى روى دو پا لازم نيست.

مسأله 3- مستحب است در حال قيام نمازگزار ستون فقرات و گردن خود را صاف نگه داشته، شانه‌ها را پايين انداخته، كف دست‌ها را بر روى ران‌ها گذاشته، انگشتان دست را به هم چسبانده، جاى سجده را نگاه كرده، نماز را با حالت خضوع و خشوع به جاى آورده، پاها را پس و پيش نگذاشته و آنها را از سه انگشت باز تا يك وجب فاصله دهد؛ همچنين احتياط مستحب آن است كه دست‌ها و انگشتها را در هنگام قيام حركت ندهد.

مسأله 4- اگر نمازگزار مى‌خواهد در حال نماز كمى جلو يا عقب برود يا كمى بدن را به سمت راست يا چپ حركت دهد، بايد در حال حركت چيزى نخواند و وقتى بدن آرام گرفت به خواندن نماز ادامه دهد.

مسأله 5- اگر نمازگزار در بين نماز از هر گونه ايستادن عاجز شود، بايد بنشيند و اگر از نشستن هم عاجز شود بايد به صورتى كه در فصل نهم در مبحث قبله گفته شد بخوابد، ولى بايد توجه نمايد تا بدنش آرام نگرفته چيزى از نماز را نخواند.

مسأله 6- نمازهاى مستحبى را مى‌توان نشسته خواند، ولى بهتر است دو ركعت نماز نشسته را يك ركعت ايستاده به حساب آورد.

3- تكبيرة الاحرام‌

«اللَّهُ اكْبَر»

در آغاز هر نماز را «تكبيرةالاحرام» گويند كه بايد دو كلمه «اللَّه» و «اكبر» و نيز حروف آن پشت سر هم گفته شود. بالا بردن دست‌ها تا