شما نهر آبى باشد و در هر شبانه‌روز پنج مرتبه در آن خود را شستشو دهد، آيا كثافت در بدن او باقى خواهد ماند؟ گفتند: خير، حضرت فرمودند: نماز همانند آن نهر جارى است كه با خواندن هر نمازى گناهانى كه در فاصله دو نماز انجام شده است از بين خواهد رفت.»[1] با توجه به آنچه ذكر شد شايسته است انسان نماز را بسيار مهم شمرده، آن را در اول وقت و با توجه كامل و خضوع و خشوع به جا آورده، توجه داشته باشد كه با چه كسى سخن مى‌گويد و خود را در مقابل عظمت و بزرگى او ناچيز به حساب آورد. علاوه بر اين كه مى‌بايست همواره در طول نماز دلش همراه تنش باشد و از هر گونه تظاهر و خودنمايى اجتناب ورزد، چرا كه نمازى كه براى خداوند بر پا نشود، نه تنها اجرى ندارد، بلكه راه دوزخ را هموار مى‌سازد:

همچنين سزاوار است نمازگزار از كارهايى كه ثواب نماز را كم مى‌كند پرهيز نمايد؛ مثلًا در حال خواب‌آلودگى و خوددارى از ادرار به نماز نايستد و در موقع نماز از غفلت و شتاب زدگى و انجام كارهايى كه نماز را سبك مى‌نمايد پرهيز كند.

ابوبصير يكى از اصحاب امام صادق عليه السلام مى‌گويد: پس از وفات‌

[1]- همان، ص 12، حديث 3

[2]- به جاى آورى

[3]- طولانى

[4]- بوستان، باب پنجم در رضا، ص 143