يقين به آفرينش‌

(قالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَ قَدْ خَلَقْتُكَ مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ تَكُ شَيْئاً)[1]

اشاره‌

ممكن است برخى از انسان‌ها در اين كه چگونه از عدم، پا به عرصه وجود گذاشته‌اند، دچار ترديد بوده و هنوز با يقين، فاصله داشته باشند؛ بهترين راه زدايش اين ترديدها و رسيدن به يقين، مشاهده عينى قدرت خداوند در تمثيلى واقعى است؛ چنان‌كه قرآن در آيات چهارم تا دوازدهم سوره مباركه مريم (عليهاالسلام) با تشريح تولد يحيى (ع) به اين نياز عقلى پاسخ داده و زمينه‌هاى ترديد را در اين باره زدوده است.

يحيى (ع)، تمثيل آفرينش‌

همان گونه كه در آيه نهم سوره مريم (عليهاالسلام): (قالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَ قَدْ خَلَقْتُكَ مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ تَكُ شَيْئاً) آمده است- با توجه به تناسب آن با آيات پيشين- حضرت زكريا (ع) در دوره كهنسالى (بيش از هفتاد سالگى)[2] با

[1]. مريم: 9:« پروردگار تو گفته كه اين‌[ كار] بر من آسان است، و قبلًا تو را در حالى كه چيزى نبودى آفريده‌ام».

[2]. التبيان في تفسير القرآن، ج 7، ص 110.