ذی الحجّه از سال دهم انجام بگیرد، زیرا پیامبر در سال دهم هجرت، برای تعلیم مناسک حج رهسپار مکه گردید و روز هجدهم همان ماه در سرزمین غدیر- که در دو میلی [1] جحفه [2] قرار دارد- علی را برای امامت و خلافت پس از خود نصب کرد. ماجرای غدیر، حادثهای نبود که پیامدهای آن در یک روز پایان پذیرد و پیامبر فوری به سفر خود ادامه دهد، زیرا به گواهی تاریخ، پس از جریان نصب علی علیه السّلام بر خلافت، پیامبر به علی علیه السّلام دستور داد که در خیمهای بنشیند و حاضران در غدیر، به صورت سه نفر، سه نفر بر او وارد شوند تهنیت و تبریک بگویند و این کار تا شب نوزدهم ماه ذی الحجّه ادامه داشت و در پایان مراسم، «امّهات المؤمنین» به علی علیه السّلام تبریک گفتند. [3] از اینرو، نمیتوان گفت که پیامبر روز نوزدهم، سرزمین غدیر را ترک گفت. به ویژه که سرزمین یاد شده، نقطه جدایی کاروانهای مدنی، مصری و عراقی بود و طبعا گروههایی که عازم سرزمینهای مذکور بودند، باید با پیامبر تودیع کنند و خود این جریان بیشک موجب اقامت بیشتر پیامبر در سرزمین غدیر میگردید. فرض کنید پیامبر خدا روز نوزدهم، راه مدینه را در پیش گرفته است. آیا با محاسباتی که از تاریخ در مقدار پیمودن این مسافت در دست داریم، میتوان گفت که [1]. یک میل (به کسر میم) عبارت است از: سه هزار ذراع، و یک فرسخ عبارت است از نه هزار ذراع و به قولی یک میل عبارت است از: چهار هزار ذراع و یک فرسخ عبارت است از: دوازده هزار ذراع در هر حال یک میل یکسوم فرسخ و سه میل یک فرسخ است (قاموس، ماده میل). [2]. جحفه (بر وزن طعمه) در سه منزلی مکه و هفت منزلی مدینه قرار دارد و فاصله آن با دریا تقریبا شش میل است و این نقطه در نزدیکی رابغ (بر وزن زابل) که هم اکنون بر سر راه مکه به مدینه است، قرار دارد. «ر. ک: تحریر نوویّ و تهذیب». یاقوت، در مراصد الاطلاع، ص 109 مینویسد: جحفه در چهار منزلی مکه، میقات اهل مصر و شام است. فاصله آن تا دریا شش میل و با غدیر خم دو میل است. ولی اکنون در دویست و بیست کیلومتری مکه قرار دارد. مسعودی نیز، در کتاب التنبیه و الاشراف، ص 221- 222، مینویسد: «غدیر خم» در ناحیه نزدیک آبگاهی است که به نام «خرّار» معروف است. [3]. مشروح رویداد تهنیت و تبریک را در کتاب الغدیر، ج 1، ص 245- 257 مطالعه بفرمایید.