1. محمد بن مسلمه آنچنان شجاع و دلاور نبود که فاتح خیبر گردد و در طول تاریخ خود، نمونه بارزی از شجاعت ندارد، تنها او در سال سوم هجرت از طرف پیامبر مأمور شد «کعب بن الاشرف یهودی» را- پس از جنگ بدر، مشرکان را برای تجدید جنگ با مسلمانان تحریک میکرد- به قتل برساند. او از ترس، سه شبانه روز آب و غذا نخورد و به وحشت وی پیامبر اعتراض کرد و او در پاسخ گفت: نمیدانم آیا در این قسمت موفقیت به دست خواهم آورد یا نه؟ پیامبر پس از مشاهده این وضع، چهار نفر همراه او فرستاد که با کمک آنان سر کعب را که خواهان تجدید جنگ میان مسلمانان و مشرکان بود، قطع کند. آنان در نیمه شب با نقشه خاصی، دشمن خدا را کشتند، ولی محمد بن مسلمه از شدت ترس و وحشت یکی از یاران خود را مجروح ساخت. [1] به طور مسلم صاحب چنین روحیهای نمیتواند دلاوران خیبر را عقب زند. 2. فاتح خیبر نه تنها با «مرحب» دست و پنجه نرم کرد و او را مقتول ساخت، بلکه پس از کشته شدن وی، عدهای فرار کرده و بعضی دیگر یک یک به میدان نبرد آمده و تن به تن با او نبرد کردهاند. نام دلاوران یهود که پس از کشته شدن مرحب با علی به جنگ برخاستهاند، عبارت است از: داود بن قابوس، ربیع بن ابی الحقیق، ابو البائت، مرة بن مروان، یاسر خیبری و ضجیج خیبری. همه این شش تن، از ابطال و دلاوران یهود در بیرون خیبر بودند و بزرگترین سد و مانع در برابر گشودن دژهای دشمن شمرده میشدند. اینان در حالی که رجز میخواندند و مبارز میطلبیدند، به دست قهرمان بزرگ اسلام امیر مؤمنان از پای درآمدند. داوری کنید آیا با این وضع، فاتح خیبر و کشنده «مرحب» کیست؟ اگر کشنده وی «محمد بن مسلمه» بود، او نمیتوانست پس از کشتن او به لشکرگاه اسلام برگردد و وجود این دلاوران را در پشت سر «مرحب» نادیده بگیرد بلکه، بایستی با [1]. سیره ابن هشام، ج 2، ص 65.