بت که قطعه سنگ و یا چوبی بیش نیست، متکی هستید، تکیهگاه ما خداوند بزرگ و توانا است. منادی شرک بار سوم گفت: امروز به عوض روز بدر. مسلمانان به دستور پیامبر گفتند: این دو روز هرگز با هم مساوی نیست، کشتگان ما در بهشتند و کشتگان شما در دوزخ. ابو سفیان در برابر این پاسخهای کوبنده که از حلقوم صدها مسلمان در میآمد، سخت منقلب شد و با گفتن جمله: «وعده ما و شما سال آینده» راه خود را در پیش گرفت و میدان را به قصد مکه ترک گفت. [1] اکنون مسلمانان با داشتن صدها زخمی و هفتاد کشته، ناچارند وظیفه الهی را (نماز ظهر و عصر) انجام دهند. پیامبر بر اثر ضعف مفرط نماز را در حال نشسته با جماعت خواند و بعدا به وظیفه دفن و کفن شهدای «احد» پرداخت.
پایان جنگ
آتش جنگ خاموش شد و طرفین از یکدیگر فاصله گرفتند. مسلمانان بیش از سه برابر قریش کشته داده بودند و میبایست هرچه زودتر اجساد عزیزان خود را به خاک بسپارند و مراسم مذهبی را عملی کنند. زنان قریش، هنگام پیروزی که عرصه را از انجام هرگونه جنایتی خالی دیده بودند، پیش از آنکه مسلمانان به دفن کشتگان برسند، دست به جنایات بزرگی زده بودند که در تاریخ بشر کمنظیر است. آنان به پیروزی ظاهری خود قانع نشده و برای گرفتن انتقام بیشتر، اعضا و گوش و بینی مسلمانانی که روی بستر خاک افتاده بودند، بریده و از این طریق لکه ننگینتری بر دامن خود نشانیدند. در میان تمام ملتهای جهان، کشته دشمن که بیدفاع و بیپناه است احترام دارد، ولی همسر