از او دید و اشعاری سرود که در دیوان ابو طالب ضبط شده است. [1] دفاع از حریم مقدس عقاید هیچ نیرویی از نظر پایداری مانند نیروی ایمان نیست. عامل نیرومند برای پیشرفت انسان در صحنه زندگی، همان نیروی ایمان به هدف است که تمام دردها و رنجها را در خود هضم میکند و انسان را در راه نیل به آرمان مقدس خود تا لب مرگ میکشاند. سرباز مجهز به نیروی ایمان صد در صد پیروز است. سرباز معتقد به اینکه کشتن و کشته شدن در راه عقیده عین سعادت است، فتح و پیروزی از آن وی میباشد. سرباز پیش از آنکه به سلاح روز مجهز گردد، باید قلبش با نیروی اعتقاد و ایمان به هدف لبریز شود و کانون دلش با چراغ عشق به حقیقت روشن گردد؛ حرکات و سکنات و جنگ و صلحش از روی اعتقاد و ایمان و دفاع از عقیده باشد. افکار و عقاید، زاییده روح ما است و در حقیقت فکر انسان فرزند خرد او است. همان طور که انسان به فرزند جسمانی خود محبت میورزد، همچنین به فکر خود- که زاییده عقل و روح او است- علاقهمند میباشد، بلکه علاقه انسان به عقیده خود، بیش از علاقه او به فرزندان است. از اینرو، در راه دفاع از عقاید تا لب مرگ به پیش میرود و در حریم مقدس عقیده از همه چیز میگذرد؛ در صورتی که در راه حفظ فرزندان تا این حد جانفشانی نمیکند. علاقه انسان به مال و مقام محدود است، تا آنجا دنبال آنها میرود که مرگ قطعی او را تهدید نکند، ولی در حریم عقیده تا پای مرگ میایستد و مرگ شرافتمندانه را بر [1]. دیوان ابو طالب، ص 33- 35؛ تاریخ ابن عساکر، ج 1، ص 84؛ الروض الانف، ج 1، ص 120. قصیده با این بیت آغاز میگردد: إنّ ابن آمنة النبیّ محمّداعندی یفوق منازل الأولاد