کتابهای عهدین گرفته باشد، باید گفتار او هم آمیخته با خرافات و افسانهها باشد. [1] 6. اگر راهب راه شام، این قدر اطلاعات علمی و دینی داشت که پیامبری را مانند رسول خدا تحویل جامعه دهد، پس چرا خود او کوچکترین اشتهاری پیدا نکرد؟ پس چرا غیر «محمد» را تربیت ننمود؛ در صورتی که آستان او پیوسته زیارتگاه مردم بود. 7. نویسندگان مسیحی، محمّد را مردی امین و راستگو میدانند و آیات قرآن حاکی است که او از قصص و سرگذشت پیامبران و اقوام پیشین اطلاع نداشته است و آگاهیهای او جز از طریق وحی از راه دیگری به او نرسیده است. خداوند در قرآن میفرماید: وَ ما کُنْتَ بِجانِبِ الْغَرْبِیِّ إِذْ قَضَیْنا إِلی مُوسَی الْأَمْرَ وَ ما کُنْتَ مِنَ الشَّاهِدِینَ [2]؛ تو هنگامی که ما امر رسالت را بر دوش موسی گذاشتیم، شاهد و ناظر نبودی. قرآن، پس از نقل جریان نوح، چنین میفرماید: تِلْکَ مِنْ أَنْباءِ الْغَیْبِ نُوحِیها إِلَیْکَ ما کُنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُکَ مِنْ قَبْلِ هذا ... [3]؛ این اخبار غیبی است که به تو وحی کردیم که پیش از این، نه تو و نه قومت از آن آگاهی نداشتید. این آیات روشن میسازد که پیامبر از این ماجراها آگاهی نداشته است و نیز قرآن میفرماید: ذلِکَ مِنْ أَنْباءِ الْغَیْبِ نُوحِیهِ إِلَیْکَ وَ ما کُنْتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یُلْقُونَ أَقْلامَهُمْ أَیُّهُمْ یَکْفُلُ مَرْیَمَ وَ ما کُنْتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یَخْتَصِمُونَ [4]؛ این از اخبار غیبی است که بر تو وحی کردیم و تو نزد آنها نبودی که قرعه میزدند کدام یک باید کفالت مریم را به عهده بگیرند (و هر کدام میخواستند این افتخار را ببرند و نزدیک بود که کار به خصومت بکشد، سرانجام به قرعه راضی شدند). [1]. از طریق مقایسه قرآن و تطبیق مطالب با متون تورات و انجیل ارزش این تهمت کاملا روشن میگردد و ما این کار را در کتاب راز بزرگ رسالت انجام دادهایم. [2]. قصص (28) آیه 44. [3]. هود (11) آیه 49. [4]. آل عمران (3) آیه 44.