مرثیه مرحوم جعفر نوا

دو چشمی چو دو اختر تابناک

دو چشمی ز آلایش دهر، پاک

دو چشمی پر از مهر و لطف و صفا

نمودار آزرم و شرم و حیا

دو چشمی پر از نور عشق و امید

دو چشمی که هرگز بدِ کس ندید

دو چشمی تهی از هوی و هوس

خریدار زیبایی خلق و بس

دو چشمی که پیوسته با هر نگاه

به دل های آگاه می جست راه

دو چشمی که می دید با یک نظر

در اعماق اندیشه ها خیر و شر

دو بیننده آفریننده بین

دو شمع فروزنده راه دین

دو جوینده، امّا نه جویای ریب

دو بیننده، امّا نه بینای عیب

دو چشمی که در طیّ هشتاد سال

ندید از جهان غیر رنج و ملال

ز دیدار این صحنه ها خسته شد

برای همیشه فر وبسته شد