است. از سال نگارش این اثر معلوم می شود که فاضل در سنّ 18 سالگی در ایران بوده و به تألیف اشتغال داشته؛ بنا بر این وی در فاصله 16 تا 18 سالگی از هند بازگشته است.

مناظرات فاضل هندی:

فاضل هندی در دوران اقامت در هند، مناظره شگفت انگیزی در باب امامت، با یکی از متعصّبین مذهبی آن دیار انجام داده، که تا سال ها پس از وفاتش معروف و بر سر زبان ها بوده، و همگان با غرابت و شگفتی از آن یاد می کرده اند.

علّامه محدث نوری در "مستدرک الوسائل" با اشاره به این داستان و توصیف آن به کرامت آشکار، می نویسد: "صاحب الکرامه الباهره التی اشار الیها المحقق النحریر الشیخ اسد اللّه التستری فی "المقابیس" بعد ذکره بأوصاف جمیله ومدائح عظیمه بقوله: ونشؤه فی بدو أمره فی حال صغره فی بلاد الهند ولذا نسب الیها؛ وجرت له فیها مع المخالفین مناظره فی الإمامه، معروفه علی الألسنه، وقصه عجیبه مع قرد لبعضهم، اسطح من الأدله، وأقطع من الأسنه".[1]

علّامه زنوزی در "ریاض الجنه" می نویسد:[2]

و فاضل در صفحه ممالک هند، در فضل و علم و تبحّر و حاضرجوابی، شهرتی عظیم نمود و از اطراف و اکناف، فحول علما وارد و با فاضل مناظره در هر فن نموده، عاجز و خجل برمی گشتند و در مسأله امامت در مجالس متعدّده مناظره و علمای عامه را، عاجز از جواب نموده و عامّه ملاعین هند، به فکر دفع و قتل فاضل افتادند و قریب به شش سال، فاضل در آن جا توقف و قرار و در نزد پادشاه، نهایت