فاضل، متوفی در 1347، و مدفون در تکیه خوانساری. [1]

فرزند حاج سید محمّد علی حسینی. ادیب فاضل، و نویسنده مبارز، معروف به ادیب حضور، و ملّقب و مشهور به ایران مدار مکّی.

پدرش از علمای اراک بوده، و در اواخر عمر در طهران ساکن، و در آن شهر وفات یافته است. [2]

مرحوم سید نورالدین در حدود سال 1298 متولد شده، تحصیلات خود را در اراک و بیروت به پایان رسانیده، و زبان فرانسه را خوب آموخته، از ابتدای جوانی در زمره آزادی خواهان وارد شده، و بر علیه دستگاه استبداد به مبارزه برخاسته، و در دوره اول از طرف مردم خراسان به وکالت مجلس شورای ملی رسیده، و در قضایای خرابی مجلس در عهد محمّد علی شاه رنج ها برده، و برای پیشرفت مقاصد آزادی خواهانه خود مدت 22 سال روزنامه «مفتش ایران» را در اصفهان و کرمانشاه و اراک منتشر نموده، و سپس به عللی نام روزنامه را تغییرداده، و به اسم «تمدن ایران» آن را انتشار داده، لکن این روزنامه مدت زیادی منتشر نشده.

در اواخر عمر در اصفهان ساکن، و در 23 محرّم سال 1351 در بیمارستان وفات یافته، در تکیه ملک مدفون گردید.