صاحب عنوان، عالم فاضل محقّق بوده، و در اصفهان نزد بزرگان علما تلمّذ فرموده، و در مولد خود مسجد و محراب داشته، و ریاست علمی و روحانی به هم رسانیده.

در سال 1305 وفات یافته، و در آنجا مدفون گردید.

کتب زیر از اوست:

1- رساله در اجتهاد و تقلید 2- کفایه الاصول 3- کفایه الفقه؛ و غیره.

نواده اش: مرحوم آقا شیخ ابوالقاسم نورایی، عالم فاضل، مدرس مدرسه چهار باغ، واعظ، مؤسس دبستان نور، از خدمتگزاران به علم و دین. [1]