صاحب دیوان اشعار است، از اوست:

مشّاطه سرمه می کشد آن چشم مست را *** تا بیشتر سیاه کند روزگار من

عالم فاضل، گرچه نسب [1] او به بایزید بسطامی عارف و صوفی معروف می رسد لکن خود از مخالفین صوفیّه است. [2]

در سال 1200 وفات یافته، در تخت فولاد در کنار جادّه قدیم مدفون شده، و آثار قبر او در خیابان کشی و آسفالت از بین رفت.

عالم فاضل معروف به صدر الاسلام، از علمای متنفّذ عهد ظلّ السلطان بوده، در اصفهان ریاستی داشته و پس از فوت، در بقعه متبرکه هارون ولایت مدفون گردید.