تحصیلات خود به مولد خویش مراجعت کرده، و به تدریس حکمت اشتغال جسته، و عده ای کثیر شاگرد تربیت نموده، و در زمان او تدریس حکمت به او منحصر بوده، و ریاست علمی در محل داشته است.

وی را حواشی است بر اوایل امور عامّه اسفار.

تولدش در 1257، و وفاتش در 1324 روی داده، قبرش در امام زاده شاهرضا می باشد.

عبدالحسین نصرت معروف به منشی باشی [1] فرزند محمّد حسن شمس آبادی، شاعر ادیب نویسنده. به سنّ هفت سالگی از اصفهان به اتفاق پدر به خراسان رفته، و در آن جا ساکن گردیده، مثنوی فروزنده او به طبع رسیده، کتابی نیز در ردّ بهائی ها نوشته است.

از اشعار اوست:

پای تا سر نگار من ناز است *** از نکویان به ناز ممتاز است

ادیب شاعر، خدمت بسیاری از اعیان و اذکیا و دانشمندان رسیده، و تخلّص از صائب گرفته، در 1134 به سنّ نود سالگی وفات یافته. [2]