جدّش: میرزا حبیب الله بن حسین بن حسن، عالم جلیل القدر، عظیم الشأن، کثیر العلم و العمل، در اصفهان ساکن، و با شیخ بهائی معاصر و معاشر بوده، و نزد او احادیث مقابله می فرموده. [1]

میرزا علی رضا شیخ الاسلام فرزند میرزا حبیب الله نیز عالم و فاضل بوده، و در اصفهان سکونت می نموده.

عالم فاضل ادیب، ساکن اصفهان بوده، و در 1293 وفات یافته، [2] نزدیک خواجوئی مدفون گردید. [3]

عالم فقیه ادیب شاعر متخلّص [4] به «مجلسی» پدر مولی محمّد تقی. ظاهراً این غزل منسوب به اوست: [5]