میرزا محمّد بن مهدی. عارف صوفی.

پدرش از اهل تربت حیدری بوده، و خود در اصفهان متولد شده، و در کودکی اندکی تحصیل نموده، سپس به تحصیل موسیقی پرداخته، و زمانی مشغول ورزش شده، و گاهی نیز شعر می گفته. در آوازه خوانی و موسیقی مشهور زمان خود بوده، و تا آخر عمر نیز گاهی تار می زده اما نه در مجالس عمومی. [1] به وسیله فیض علی شاه در سلک عرفا وارد شده، و سپس در شیراز معصوم علی شاه را ملاقات نموده، و ملقّب به مشتاق علی شاه شده، و مأموریت کرمان یافته، در آنجا دستگاه ارشاد و تصوّف گسترده، و در 27 رمضان سال 1206 به دست مردم کشته شد، و در مشتاقیّه مدفون گردید.

فرزند حاج ملاّ عبدالله بن فتّاح، از اعقاب ملاّ شمس الدین بحرینی.

عالم فاضل [حکیم] جلیل، از علمای معروف و متنفّذ در دستگاه سلاطین بوده، چون در سال 1211 آقا محمّد خان قاجار را کشتند، و جنازه او را به نجف حمل کردند، مرحوم ملاّ مصطفی همراه جنازه بوده است. [2]

در ماه رجب سال 1215 وفات یافته، در تخت فولاد جنب پدر مدفون گردید.